Italiaanse Vleeswarenschotel, en met de bus naar huis

Gisteren zat ik eigenlijk de hele dag op mijn kamer te typen. Maar je moet toch ook eten ’s avonds en om een frisse neus te halen (en eten dus), liep ik naar de Albert Heijn op de Groenestraat. Na de groente, toetjes, zuivel en kaas te hebben afgehandeld, kwam ik bij de vleeswaren aan. Ik wilde tijd rekken, dus nam ik uitgebreid de tijd om het hele vlees voor op brood-assortiment uit te checken. Op de tweede rij van boven, de foto is helaas niet scherp – en er zat een bobbel in het etiket, zag ik toen een verpakking met daarin meerdere soorten vlees. Het bleek de zogenaamde Italiaanse Vleeswarenschotel te zijn. Deze bevatte enkele soorten vlees voor op brood, die daarnaast ook los verkrijgbaar waren. Mijn oog viel op het etiket. Niet alleen waren deze vleeswaren prijzig, ze waren ook nog eens grammaticaal dubieus.

Vleeswaren

In de verpakking zaten namelijk verschillende soorten beleg, zoals ik al zei, gesneden in plakken (zie foto). Nu weet ik niet precies hoe ‘één salami’ eruitziet, of één ‘spianata romana’, maar meerdere plakken van eenzelfde soort vlees mogen we tegenwoording als enkelvoud beschouwen? Lang leve de Albert Heijn!

Anyway, dat was dus de meest curieuze gebeurtenis op mijn maandag (daar tegenover staat het poorten van Ellen en vervolgens scoren bij hockey, geheel vanzelfsprekend, maar toch de moeite waard om te vermelden).

Vandaag zag mijn dag er grotendeels hetzelfde uit, met het verschil dat mijn dossier dit keer wel af kwam. En omdat mijn ouders tegen het einde van de week op vakantie gaan, besloot ik deze avond in Ottersum door te brengen. Om kwart over vijf had ik de bus. Dat gaan we dus niet meer doen hè… Het was heel heel heel HEEL druk in de bus en ging er tot Malden niemand uit…

Tussen die mensenmassa bevonden zich echter ook de Roze (jaha! de Roze… ik ga ook één keer met de bus naar huis doordeweeks), en de moeder van iemand die ik ook al minstens een jaar niet heb gezien. Ik was dus niet helemaal alleen. Overigens was één iemand dat wel, maar die had een mediaspelertje bij zich om zich te vermaken… Maar om dan Dragonball Z te gaan kijken… Ik bedoel, ik ben ook erg benieuwd naar de film (er komt gewoon ECHT een film, ECHT… Dit is ECHT kansloos). Bovendien leek het erop dat het nog een paar busreizen ging duren voordat Freeza verslagen ging zijn (zelfs wanneer hij in zijn laatste vorm is duurt het nog 20 afleveringen ofzo)… Ehm, ik bedoel dat het een kansloze, geweldadige tekenfilmserie is die ik natuurlijk nooit keek op Cartoon Network, vroeger in de tweede en derde klas.

Ehm, waar was ik ook alweer in Oorlog en Vrede

6 reacties

Aah, DB:Z, mooie tijd was dat, altijd in het weekend de Dragonball Z Marathon kijken 🙂

Tijdrekken was inderdaad wel aan de orde van de dag. Eén gevecht werd gerust over vijf afleveringen uitgesmeerd. En dan dacht je dat het voorbij was, bleek het pas ronde 1 te zijn geweest. Op een gegeven moment kreeg je Dragonball GT, toen werd het me allemaal te megalomaan. De Freeza Saga en de Cell Saga uit Z waren toch wel de hoogtepunten.

Zie je donderdag!

Ik haakte bij Buu ongeveer af… Toen werd het me ook net iets té… Maar het blijkt dus zeg maar dat de strip waarop het gebaseerd is tegelijkertijd werd gemaakt. En dan had de schrijver de volgende strip nog niet af en toen moest er al een nieuwe aflevering op de buis, vandaar dat die gevechten soms zo lang duurden :). Ja, waar wikipedia al niet goed voor is :P.

Tot donderdag!

Dat poorten was erg knap ja! Je enige hoogtepunt van de afgelopen tien lessen… De volgende keer pak ik je terug!

Je lijkt trouwens Jan van Halst wel met die rode cirkels:D (tip: kijk zondag om 19.00u naar RTL 4).

Ellen, ik heb je al vaker voorbijgespeeld (en dat zal ik nog heel vaak doen :P, althans zolang we geen andere sport gaan doen ;))…

Ik dacht even dat Jan van Halst een kunstenaar was, maar helaas :P.

Geef een reactie