Kanon 2008: Muziek

In de Kanon kijkt Stefan terug op het afgelopen jaar. In deze aflevering muziek, muziek muziek! Met mijn meest gehoorde artiesten, nummers en albums en het lied en de albums van het jaar… Oh, en natuurlijk mijn favoriete concerten.Veel lijstjes dus…

Last.fm Top 10: Artiesten

01 Turin Brakes *
02 Ane Brun
03 Ray LaMontagne
04 Elbow
05 I Am Kloot
06 Tom McRae
07 Sondre Lerche *
08 Keane
09 Coldplay
10 Athlete *
(* = geen album in 2008 uitgebracht)

Ik denk dat er veel moet gebeuren voordat Turin Brakes níet meer mijn favoriete band van het jaar gaat zijn. Er zijn veel en weinig woorden aan vuil te maken, ik kies hier voor weinig. Ze hebben immers ook geen album of iets dergelijks uitgebracht. Ane Brun, daarentegen, bracht Changing of the Seasons uit (en vorige maand kwam daar ook nog Sketches bij). Ook Ray LaMontagne, Elbow en I Am Kloot kwamen dit jaar met albums die mijn oren goed aankonden. Tom McRae kwam in oktober met een live CD. Toch denk ik dat het merendeel van de plays komt van ouder werk van de gitzwarte troubadour (qua stijl dan hè).

Last.fm Top 10: Tracks

01 Sia – Day Too Soon (video)
02 Athlete – Best Not To Think About It
03 Rubies – Room Without A Key (video)
04 Laakso – Aussie Girl * (video)
05 I Am Kloot – Ferris Wheels (video)
06 The Kooks – See The Sun (video)
07 Laura Marling – Ghosts (video)
08 Kommode – Agent (myspace)
09 Ane Brun – Lullaby For Grown-Ups (video)
10 Sondre Lerche – To Be Surprised* (video)
(* = vóór 2008 verschenen)

Het goede nieuws: het merendeel van de liedjes komt uit 2008. Het slechte nieuws: I’m sucker for voor veel te zoete liedjes (zie nummer 1). Hoewel Best Not To Think About It eigenlijk uit 2007 komt, is deze hoge positie vooral te wijten aan de in juni verschenen Outsiders EP. De akoestische versie van het nummer is namelijk vele malen mooier dan de voorgaande versie. Op vier staat Laakso, een souvenir van mijn reisje naar Zweden afgelopen februari. Een erg aanstekelijk nummer van het album I miss you, I’m pregnant (briljante titel). Dat het een oud album is, daar moet je het dan maar even mee doen. Op 5 vinden we dan de eerste regular suspect. I Am Kloot gooide ogen met Ferris Wheels.

Last.fm Top 10: Albums

01 Ane Brun – Changing Of The Seasons
02 Lisa Hannigan – Sea Sew
03 Amy Macdonald – This Is The Life *
04 Turin Brakes – Dark On Fire *
05 The Kooks – Konk
06 Fionn Regan – The End of History *
07 Bo Kaspers Orkester – Hittills *
08 Keane – Perfect Symmetry
09 Phil Campbell – Fresh New Life*
10 The Bicycle Thief – You Come And Go Like A Pop Song *
10 Laura Marling – Alas I Cannot Swim
(* = vóór 2008 verschenen)

Tsja, Ane Bruns CD is gewoon een hele goede én mooie CD. Dan kom je vanzelf op 1 te staan. Nu al kan ik niet meer zonder nummers als Gillian, Lullaby for Grown-Ups en The Fall. Een klassieker is het en zal het blijven. Lisa Hannigans CD deed het ook op de fiets / onderweg erg goed. Alles wat Damien Rices 9 miste, vinden we wél op Sea Sew. En nog veel beter dan Damien ooit had kunnen doen. Amy Macdonald bewijst dat 2008 inderdaad het jaar van de vrouwen was. En ja, Turin Brakes blijft natuurlijk veel beluisterd. The Kooks halen wederom de top 5. Verder naar beneden zien we Bo Kaspers Orkester, nog een souvenir uit Zweden, Phil Campbell (souvenir uit London) en een gedeelde tiende plaats voor een oud en een nieuwer album.

Tot zover de lijsten… Dan nu kwaliteitskanon… Wat nemen we mee naar 2009?

Lied van het jaar

Het mooiste, beste, geweldigste liedje uitgebracht in 2008 (en enkele eervolle vermeldingen). Het kiezen van een lied van het jaar is nog niet zo makkelijk. Het is eigenlijk appels met peren vergelijken. Het ene liedje is om een andere reden goed dan de andere. Bovendien hebben sommige hitsch een instant appeal, terwijl andere nummers pas na een paar maanden doordringen tot je onderbewustzijn. Sommige liedjes ook blijven maar een paar weken hangen, waarin je ze heel veel luistert, terwijl je van andere na een paar maanden ontdekt dat je ze heel goed kent. Toch heb ik een schifting gemaakt… Dus hierbij presenteer ik u mijn Liedje van het Jaar:

Lisa Hannigan – Lille

Misschien had Damien Rice zelf ook door dat Lisa stiekem veel te goed voor hem was. Jarenlang zong Lisa de mooie partijen van klassiekers als Volcano en Nine Crimes, totdat Damien zei: “tot hier en niet verder.” Het verschil was bij de live concerten vrijwel meteen zichtbaar. Rice probeerde met effecten op microfoons toch nog enige variatie in te brengen, maar de muziek van de troubadour werd gewoon een beetje saaier. Iedereen leek zich te realiseren dat het een kwestie van tijd was voordat Lisa Hannigan haar eigen album zou uitbrengen. Ook Lisa zelf.

When this collaboration came to an end after seven years, Lisa was left with a notebook of songs and the desire and confidence to put them onto a record.

In oktober 2008 was het zover. Een combinatie tussen de gebreide cover en de vele zeereferenties, heette het album Sea Sew. En Lille is daarvan de eerste single:

It’s a story set to guitar, harmonium, glockenspiel, double bass and pizzicato strings and features beautiful backing vocals from Cathy Davey. It is the last song on the record but the first to come together in the demo stages with a cohesive sound and it is full of hope and optimism.

Het is ronduit indrukwekkend om met zo’n briljant debuutalbum op de proppen te komen… En Lille is daar de afsluiter van. De productie is wonderschoon, de tekst verhalend en samen werkt het perfect. Mijn lied van het jaar.

He went to sea for a day,
he wanted to know what to say
when he’s asked what he’d done in the past
to someone that he loves endlessly,
now she’s gone, so is he.

I went to war every morning,
I lost my way but now I’m following what you said in my arms,
what i read in the charms, that i love durably now
it’s dead and gone and i am free.

I went to sleep for the daytime,
I shut my eyes to the sunshine,
turned my head away from the noise,
bruise and drip decay of childish toys that i loved arguably,
all our labouring gone to seed.

We went out to play for the evening,
wanted to hold on to the feeling and the stretch in the sun,
and our breathlessness as we run to the beach endlessly,
as the sun creeps up on the sea.

Albums van het jaar

01 Ane Brun – Changing of the Seasons

In mijn oorspronkelijke recensie gaf ik vier sterren, maar misschien was dat nog wel te weinig. Changing of the Seasons blijkt verreweg het mooiste album van het jaar.
Ane weet op de een of andere manier een ideale balans tussen songtekst en klankkleur te maken. Ze lijkt precies te weten wanneer een klein liedje klein moet blijven en wanneer zo’n klein liedje een groot avontuur mag maken. En ze weet de luisteraar daar altijd mee te verrassen. (Recensie)

02 Ray LaMontagne – Gossip In The Grain

Ray doet voor een keer niet moeilijk en maakt een goed in het gehoor liggende plaat. Verreweg zijn meest toegankelijke, maar tegelijkertijd ook een heel verrassende plaat.
Voor het eerst voel je niet alleen mee met Ray. Dit keer tovert hij namelijk ook een glimlach op je gezicht, zonder daarbij enige kwalitatieve concessies te doen. (Recensie)

03 Elbow – The Seldom Seen Kid

Terechte Mercury Prize winaars. Verreweg het beste album van de Britse eilanden dit jaar. Maar volgens mij kan Elbow nog véél beter.
De kracht van de CD zit hem – zoals altijd bij Elbow – dan ook niet in de hitpotentie, maar in de mooie instrumentale partijen die couplet en refrein scheiden. In totaal staan er elf nummers op de CD, met een gemiddelde lengte van krap 5 minuten. Dat zie je niet vaak meer. (Recensie)

04 Lisa Hannigan – Sea Sew (Recensie)
05 The Kooks – Konk (Recensie)
06 I Am Kloot – Play Moolah Rouge (Recensie)
07 Keane – Perfect Symmetry (Recensie)
08 Jason Mraz – We Sing, We Dance, We Steal Things (Recensie)
09 Phil Campbell – After The Garden (Recensie)
10 Coldplay – Viva La Vida (Recensie)

Concert van het jaar

Dit is pas écht een moeilijke categorie. Ik heb zoveel goede concerten gezien. Het is bijna oneerlijk om er daar één uit te kiezen.

1) The Whitest Boy Alive, 16 mei, Nijmegen

Het meest nerderige concert waar ik heen ben geweest dit jaar. Maar ook het leukste, sfeervolste en vrolijkste concert van het jaar. I have fond memories of this night…

Eervolle vermeldingen:

2) Elbow (+ Laura Marling!), 13 november, Groningen
3) Turin Brakes, 15 februari, London
4) Ane Brun, 21 november, Ottersum
5) Jens Lekman, 25 februari, Nijmegen
6) Turin Brakes, 16 februari, London
7) Jason Mraz, 22 september, Amsterdam
8) I Am Kloot, 28 maart, Nijmegen
9) Turin Brakes, 8 augustus, Folkestone
10) The Memphis Maniacs, 15 juli, Nijmegen

Zo… Dat waren een hele hoop lijstjes. Binnenkort meer Kanon…