[Trällebo] 7: Króézen

Donderdag 15 juli

De donderdag is een alleszins rustige dag. Mischa neemt zich nogmaals voor op tijd te gaan vissen, maar als ik tegen negen uur wakker wordt, zie ik Mischa nog rond lopen. Uiteindelijk gaat Pim ook mee (het is dan al tegen half elf), om te zoeken naar zijn fotocamera. Rond elf uur sta ik ook op. Na het ontbijt wordt er gebruik gemaakt van het voetbalveld. Iets later trek ik mij terug met een boek (Onder Professoren), wanneer ook Mischa en Pim weer thuiskomen. De camera van Pim is niet gevonden.

Wel krijgen we bezoek. Een kater (of wellicht was het een poes), die luisterde naar de naam Otte, komt op bezoek. Overigens luisterde deze poes naar elke naam: hij komt duidelijk aandacht te kort. Zodra we ook maar aanstalten maken om op hem af te komen, draait het beestje zich om en rekt hij zich uit. Graag wil hij geaaid worden, dat blijkt. We besluiten dat het wel beter is om hem geen eten te geven. Een bakje water blijkt hij niet nodig te hebben (dat gunnen we hem wel in deze hitte. De jonge kater is zo ondeugend dat hij op een gegeven moment zelfs het huis binnendringt, iets wat Pim en Mischa minder kunnen waarderen (in verband met allergie).

Er moeten wel nog boodschappen voor het avondeten en het laatste ontbijt. Dus vertrekken Mischa en ik naar de supermarkt. Eigenlijk willen we naar een supermarkt in een stadje waar we nog niet zijn geweest, maar we zijn na een week wel zo’n beetje door de nabijgelegen steden heen. Dus gaan we, via het plaatsje Konga, naar Tingsryd. Daar zijn we al een keer geweest, maar toen zijn we naar de andere supermarkt geweest daar, niet naar de ICA. Dus toch nog iets nieuws, zullen we maar zeggen. Dit is onze derde roadtrip met zijn tweeën. De vorige twee keer vonden plaats op mooie avonden, waar we de nabijgelegen dorpen inspecteerden en onze ogen open hielden voor eventueel wild. Zo zagen we onder andere een klein vosje, kikkers, een aantal konijnen, een lynx (lees: kat) en een ree. Overdag zijn er aanzienlijk minder dieren op en nabij de weg te vinden.

We slaan flink boodschappen in voor het laatste avondeten (er was nog pasta, maar verder begon nogal veel op te raken). We belonen ons dan ook met een ijsje en een toeristische route naar huis. Daar komen we langs een watermolen, waar we snel wat foto’s nemen. Bij de watermolen spotten we ook de eerste bikinibabes op minder dan een kwartier rijden van ons huisje, zij gaan kanoën, wij rijden terug naar het huisje.

Daar blijken Pim, Erwan en Gnoert de plastic voetbal te hebben vernield. Het grasveldje voldoet namelijk niet aan de eisen van de FIFA: er liggen behoorlijk wat stenen (met name achter het doel). De door ons gekochte bal begon na dag 1 al licht te scheuren, maar gelukkig vonden we nog een zachte plastic voetbal in een opberghok. Deze deed goed dienst, maar begaf het dus op de eennalaaste dag. We zien de bal al voor het huisje liggen als we de oprit oprijden. “Hee, ze hebben de voetbal gemold,” zeg ik tegen Mischa.

De andere reizigers helpen met het uitladen van de boodschappen. Ineens schopt Erwan echter de kapotte voetbal onze kant op: ze hebben de bal gevuld met water en Mischa krijgt het volle pond. Ik ben zelf ook nog behoorlijk nat, maar mag vergeleken met Mischa niet klagen. Nadat we zijn omgekleed worden er spelletjes gespeeld en gevoetbald (met de harde, stomme voetbal). De avond verloopt op een vergelijkbare manier. We proberen nog fotografische trucjes uit met de twee fotocamera’s die mee zijn.

Het is nog steeds erg warm en als we besluiten te gaan slapen, komen Bloert en ik op het briljante idee om de kamer even te laten doorwaaien. Alle lampen uit, alle ramen tegen elkaar open en hopen op geen extra muggen. We wagen de gok en zowaar: de temperatuur begint spontaan te dalen. Ik voel het gewoon kouder worden in de kamer en als we na het sluiten van de ramen de lichten weer aan doen, blijken de muggen niet massaal op bezoek te zijn gekomen. Meevaller. De laatste nacht slaap ik dan ook nog beter dan de voorgaande nachten. Wat een paar graden temperatuurverschil al niet kan doen.

2 reacties

In dit tempo ben ik bang dat de verslagen voor Zweden en Schotland elkaar wel bijna gaan overlappen… Ik vind het trouwens maar stom dat jullie geen foto’s hebben van de bikinibabes. Overigens was ik het niet die jullie nat maakte. Sterker nog, ik kreeg zelf ook wat spetters. Dat was niet de afspraak, Pim/Snoert! (ik weet ook niet meer wie)

Geef een reactie