Uiteindelijk gaat het in deze wereld maar om één ding en dat is seks. Gelukkig zit de Nederlandse literatuur er vol mee. Voor sommige lezers onder ons was het de enige reden waarom boekverslagen op de middelbare school nog enigszins draaglijk waren, voor anderen bron van hilariteit. Puisterige pubers die lachen om de eerste bladzijdes in Turks Fruit van Jan Wolkers: als je het zelf niet hebt gedaan dan ken je in ieder geval iemand anders die het tragikomische boek las vanwege de beschreven vleselijke lusten van de hoofdpersonen.Seks is alomtegenwoordig in de Nederlandse literatuur, van Van den vos Reynaerde tot Tirza en weer terug. De Nederlandse schrijverswereld bestaat uit een stelletje viespeuken. De Nederlandse literatuur is dan ook een uitstekende bron voor de Nederlandse film. Want een Nederlandse film is geen Nederlandse film zonder dat de vrouwelijke lead minstens twee keer uit de kleren gaat voor een gepassioneerde scène, bij voorkeur met verschillende karakters. Prima natuurlijk, maar als in negen van de tien Nederlandse speelfilms en romans meer bloot zit dan in tien jaar Hollywood-blockbusters, dan moet je niet raar op kijken als deze Nederlandse kunstuitingen seksistische trekjes beginnen te vertonen. Je kunt de klok erop gelijk zitten: om de zoveel tijd is het raak. Zo werd twee jaar geleden Alleen maar nette mensen van Robert Vuijsje verwetenplatvloers en vrouwonvriendelijk te zijn.
Enkele maanden later was het weer raak met J. Kessels the novel van P.F. Thomése. Dit keer voelde Stine Jensen zich geroepen het boek zijdelings te noemen in een colum over seksisme in de Vaderlandse letteren. Thomése was natuurlijk niet de beroerdste om te reageren. Toegegeven, J. Kessels the novel kan inderdaad als smerige onderbroekenlol worden omschreven, maar ook als treffende, tragikomische beschrijving van de mislukking van de man in deze maatschappij en de zoektocht naar vervlogen liefde met een lijk in de kofferbak. Daar kun je wel moeilijk over gaan doen als feministe of mascotte van de zedenpolitie, maar dan ben je, zo’n 800 jaar nadat Reynaert de vos de vrouw van de wolf Isegrim verkracht en de kinderen van het echtpaar Wolf mishandelt, rijkelijk laat. Seks is onlosmakelijk verbonden met de Nederlandse literatuur en het enige wat je daar kunt doen is proberen zelf een boek te schrijven dat die traditie doorbreekt. Die boeken zijn er ook, maar nee, er is altijd een neerwaartse trend zichtbaar. Alsof de Nederlandse literatuur na 800 jaar ineens nog meer zou vervallen in een reeks vieze boekjes.
Gelukkig is er nog een manier waarop seks en literatuur met elkaar verbonden zijn – die gelukkig een stuk leuker en luchtiger is dan het mekkeren op een van de definiërende trekjes van de Nederlandse literatuur (en cultuur). Want literatuur is en blijft dé manier om indruk te maken. Een belezen persoon ?kan, mits hij zijn kaarten goed schudt, indruk maken. In de kroeg heb je een arsenaal aan literaire openingszinnen paraat, thuis staat een mooie boekenkast vol klassiekers (of toch niet?) en anders kun je nog altijd een hobby maken van het afkraken van de slechtste seksscènes in romans.
