Dit artikel verscheen eerder in CHIP 03-2011, te bestellen via www.chip.nl, en kwam tot stand in samenwerking met Sander Almekinders. Volg CHIP op Twitter.
In de wereld van de consumentenelektronica is het niet vreemd dat trends elkaar in vrij rap tempo opvolgen. Denk bijvoorbeeld aan de walkman, die overbodig werd na de introductie van de discman. Deze werd dan weer overvleugeld door de MP3-speler, maar ook daar lijkt een einde aan te komen. Ze worden nog steeds geproduceerd en verkocht, maar zijn allang niet meer het paradepaardje van de gadgetproducenten van deze wereld. Waar Apple ooit met de iPod furore maakte, wordt de technische innovatie nu op andere terreinen geboekt en is de steeds kleiner wordende markt prooi voor reputatieloze spelers uit China en andere Aziatische landen. Er is geen plotselinge aversie ontstaan jegens MP3-spelers, maar de productcategorie is simpelweg overbodig geworden dankzij smartphones en featurephones die tegenwoordig allemaal muziek afspelen.
Vorig jaar rond deze tijd verschenen er veel artikelen over HTML5, de recentste versie van de taal die op internet wordt gebruikt om webpagina’s te maken en beoogd vervanger van Adobe Flash. Critici, waaronder de ontwikkelaars bij Apple, hekelen de Flash-plugin: hij gaat niet zuinig om met systeembronnen en neemt veel ruimte in beslag. Steve Jobs heeft de techniek zelfs als “stervende” betiteld. We zijn nu een jaar verder en Flash lijkt nog geen last te hebben van HTML5. HTML5 wordt weliswaar door steeds meer browsers ondersteund, maar op verreweg de meeste websites die je bezoekt, staan nog talloze Flash-objecten en banners die op de “stervende” techniek zijn gebaseerd. Een van de redenen hiervoor is dat HTML5 nog niet af is. Er wordt nog steeds gebakkeleid over de implementatie van codecs en bepaalde tags door browserfabrikanten, webontwikkelaars en het consortium achter de webprogrammeertaal. Een ander nadeel is dat HTML5 vatbaarder is voor het installeren van ongewenste bestanden in de vorm van cookies. Feit blijft dat HTML5 minder belastend is dan Flash. De vraag is of dat met de mogelijkheden van de huidige hardware nog een verkoopargument is.
Het jaar 2011 is het jaar van de tablets. Daar leek het in ieder geval sterk op bij de recente Consumer Electronics Show in Las Vegas, waar een hele stortvloed aan iPad-concurrenten werd gepresenteerd. Bij de introductie van de iPad riep Apple nog dat tablets netbooks en subnotebooks overbodig zouden maken. Maar nu, in 2011, het jaar van de tablets, zijn netbooks allesbehalve uitgefaseerd. Na de introductie van de iPad voorspelden verschillende onderzoeksbureaus dat de verkoop van notebooks en laptops fors zou dalen in 2011. Toch steeg de verkoop van netbooks weer behoorlijk in het vierde kwartaal van 2010. Dit kan uiteraard te maken hebben met het feit dat er na de iPad lange tijd geen tablet op de markt is gekomen, maar kan ook duiden op een herwaardering van de netbook. Over een jaar weten we meer: zijn netbooks hetzelfde lot beschoren als de MP3-speler of weigeren ze vooralsnog het veld te ruimen, net zoals Flash? Wie het weet mag het zeggen.
1 reactie
Verscheen dit eerder in Chip of iCreate?
De “leiding” van HTML5 is inderdaad echt super kansloos. Ze doen er al jaren over en kunnen het nogsteeds niet eens worden, maar voeren de “standaard” (wat het dus niet echt is) wel in voor hij af is.
Ik denk trouwens dat netbooks voor een deel in dezelfde categorie vallen als tablets. Beide zijn kleinere, lichtere, zwakkere computers. Ik denk dat het voornaamste verschil is dat mensen die met name willen lezen voor een tablet zullen gaan, en mensen die met name willen schrijven voor een net-/notebook. Met name die laatste categorie zie ik niet snel verdwijnen, want een toetsenbord en prestaties zullen nog wel even nodig blijven. Misschien dat ze “verdwijnen” als tablets even krachtig worden en er goede toetsenbord en standaard (voor de tablet/beeldscherm) komen.
Dat is dan een beetje hetzelfde als met mp3-spelers. Je kunt zeggen dat ze er niet meer zijn, maar dat lijkt me niet helemaal kloppen, want ze zijn gewoon geintegreerd in onze telefoons. We noemen dat nu telefoons met een mp3-functie, maar het lijkt me ongeveer even correct om te zeggen dat het mp3-spelers met telefoonfunctie (en meer) zijn toch?