Tussen verstoring en hervatting

In principe heb ik niet zo heel veel te klagen over de NS. De treinen rijden – zeker ’s morgens als ik naar mijn werk ga – vrijwel altijd volgens de beloofde dienstregeling. Af en toe komt er een keer een trein een paar minuten later en heel soms ook wel eens iets te vroeg, maar over het algemeen mag ik niet klagen.

Ik heb wel gemerkt dat er bij de NS één moment is waarop je beter niet op het station kan staan en dat is het moment dat een verstoring van de dienstregeling is “verholpen”. Dan gaan de treinen weer “volgens plan” rijden, doen ze vaak nauwelijks nog moeite om je met de bus bijvoorbeeld alsnog naar de bestemming te brengen en is het wachten op de eerste normale trein. Dat is als ze op de radio zeggen: “reizigers moeten nog wel rekening houden met een langere reistijd.” Dan sta je gegarandeerd een half uur te wachten en zit je uiteindelijk in de eerste overvolle trein (want iedereen wil natuurlijk met die trein) die het traject weer aflegt. Not awesome noem ik dat. En druk.

Nee, er is een moment tussen verstoring en hervatting van de normale dienstregeling dat nog veel erger is dan vertraging. Ik heb besloten het “Verholping” te noemen.

Geef een reactie