Na veel stilte op ditisstefan.nl schreef ik vorige maand een stukje over het mooie concert van Dana Gavanski. Toen realiseerde ik me dat ik ook best over andere concerten had kunnen schrijven. Het waren er niet zoveel (Corona enzo), maar hier een poging.
Kings of Convenience – 15 maart 2022 (TivoliVredenburg)
Bijzonder concert van de band die ik al zo lang volg. Bijzonder omdat we nog NET moesten Testen voor Toegang. En dat de bewijzen daarvan allemaal gecontroleerd moesten worden. En dat we daarom lang in de rij moesten staan buiten voor we naar binnen mochten.
Het concert van Kings of Convenience begon later (geen voorprogramma). Mooi concert, we zaten rechtsboven in de zijkant. Speelden veel nummers van het Peace Or Love album (met zijn tweeën) en ook een paar mooie oudere nummers. Leuk om ze weer te zien na zo’n lange tijd.
Andy Shauf (+ Leith Ross) – 26 april 2022 (Doornroosje)
Andy Shauf draait al wat jaartjes mee in de soundtrack van onze relatie. Raar genoeg was dit de eerste keer dat we ‘m live zagen als solo artiest (met band, overigens). Wel zagen we hem in 2019 met zijn band Foxwarren in Amiens, Frankrijk. Dat was cool (en ook leuk om plaat daar te laten signeren). Maar dit was nog cooler. Andy Shauf speelde veel mooie nummers van zijn laatste platen (The Neon Skyline en Wilds) en ook oudere klassieke nummers uit zijn oeuvre (denk: The Magician). Bijzondere band, uiteraard met klarinet, maar ook een goede drummer met een heel expressief gezicht. Veel hoogtepunten, waaronder: Things I Do, Try Again en The Party.
Leith Ross ook voor het eerst gezien, voornaamwoorden they/them. Mooie, stille folkliedjes met humor. Authentiek optreden, mooi gezongen en op gitaar gespeeld. CD gekocht en achteraf laten signeren. Aanrader voor iedereen die van stille folkliedjes houdt met afwisselend humor, emotie en nostalgie erin.
Villagers (+ Sorcha Richardson) – 10 mei 2022 (Doornroosje)
De Villagers waren tof en stonden dit keer in de grote zaal van Doornroosje ter promotie van album Fever Dreams. Villagers is gewoon een heel coole band: perfect op elkaar ingespeeld en goed gebruik van versterking en onversterkte muzikale elementen. Zowel zang als trompet. Misschien makkelijk, maar de akoestische encore van Nothing Arrived was toch weer het hoogtepunt. Hoewel de nummers van Fever Dreams het live heel goed deden (misschien nog wel beter dan op de plaat).
Het voorprogramma, Sorcha Richardson, was een prima opwarmer. Ze speelden een beetje indierock/pop? Misschien nog eens luisteren, het is niet heel erg blijven hangen.
The Afghan Whigs – 6 augustus 2022 (Openluchttheater De Goffert)
Best een aardig concert, vooral ook leuk om er samen met een vriend heen te gaan. De muziek was cool al viel het geluid soms wat tegen. Ook zong de zanger soms wat vals of overschreeuwde hij zich. Als dat je smaak is, dan prima. Maar ik vond het niet altijd even fantastisch daardoor. Het publiek was vooral 50+ kalende mannen met zwart t-shirt, dus we vielen een beetje uit de toon, maar het weer was precies goed (niet heet, nog net niet koud, zonnetje droog). En ondanks dat het qua zang niet altijd zuiver was, maakte de podium presence van de band veel goed. En dat maakte het dus allemaal zeker de moeite waard.
Kurt Vile – 15 september 2022 (Openluchttheater De Goffert)
Hier hadden we lang naar uitgekeken: Kurt Vile in Nijmegen of all places. Hij speelde met zijn band The Violators een selectie recente hits en nummers van zijn nieuwe album (watch my moves). Hij is een toffe gitarist, die tegelijkertijd mega mellow en mega getalenteerd speelt. De akoestische solo van Bassackwards en liedjes als Like Exploding Stones en Loading Zones waren tof. We hadden van tevoren verwacht dat Pretty Pimpin’ het hoogtepunt zou zijn, maar die klonk nou net even wat matter dan we hadden verwacht. Maar de rest van het concert maakte dat meer dan goed. Had van mij nog wel langer door mogen gaan dan de veertien liedjes die we kregen. Denk dat de band in Doornroosje zelf het nog beter zou hebben gedaan, maar dat houden we misschien nog tegoed voor een volgende keer…
