Kanon 2011: Concerten

2011 was weer een jaar van mooie concerten, maar – en dat is toch wel voor het eerst – ook een jaar met wat teleurstellingen. Zo maakte Jens Lekman zich er erg makkelijk van af en duurde het tot het einde van Ray LaMontagne’s concert in Utrecht voordat ik eraan werd herinnerd waarom ik ook alweer naar het concert was gekomen – bij de uitvoering van Trouble in de encore. Twee artiesten waarvan ik niet had verwacht dat ze me ooit teleur zouden stellen.

Gelukkig waren er ook heel erg toffe concerten dit jaar. Hoogtepunt volgens diegenen die erbij waren zal Sufjan Stevens zijn geweest, maar daar was ik niet.

Door Loet werd ik uit mijn comfort zone gedwongen en kwam ik bij niemand minder dan The Twilight Singers terecht. Mooi, maar niet zo mooi als Susanne Sundfør, die respect afdwingt door een spookachtig mooi voorprogramma van Thomas Dybdahl. Zo mooi zelfs, dat een optreden in Ottersum door mij niet kan worden overgeslagen. Twee keer in een jaar dus. Dat mag volgend jaar ook. Overigens ook twee keer gezien: Thomas Dybdahl (al moeten we in Eindhoven op het Naked Song Festival wel na drie liedjes al de laatste trein halen – gelukkig had ik in Doornroosje eerder in het jaar al een mooie avond gehad, en volgend jaar komt hij naar Ottersum), Teitur (Naked Song & Ottersum – waar ik helemaal niet over heb geschreven terwijl het ontzettend indrukwekkend was!) én Iron & Wine (in Amsterdam met goede grap van ondergetekende en daarna nogmaals in Utrecht). Overigens blijft Carice van Houten een terugkerend fenomeen. Niet alleen bij het door haar georganiseerde concert van Tom McRae in januari, maar ook bij het Naked Song Festival in 2011. Nu begint het echt op te vallen.

Turin Brakes zag ik dit jaar vier keer, wat minder vaak is dan in 2010 (want: toen vijf keer) en in die zin meer ruimte liet voor andere concerten. Met name de trip in november naar Schotland, voor uitvoeringen van het eerste album, is erg goed bevallen. Al voelde ik me niet 100%, het waren mooie dagen met leuke mensen.

Volgend jaar hopelijk weer een toffe reeks concerten. Er staan er al twee gepland (Dybdahl in maart, en Sufjan Stevens symphonie in Eindhoven in april, als ik mij niet vergis). Hopelijk komen er veel nieuwe bij… Roepaen zorgt voor de nodige intieme middagen en avonden en dankzij de goede mensen om mee naar concerten te gaan, word ik af en toe ook nog eens verrast door muziek die ik nog niet (goed) ken, maar wel mooi blijk te vinden. En je maakt nog eens wat mee… Genoeg verhalen op te halen in de toekomst (hoe Carice van Houten wellicht een boek jatte, hoe heel Paradiso moest lachen om een duffe grap). Dus hopelijk kan ik volgend jaar weer vaak om een encore schreeuwen.

LIVE Ontdekking v/h jaar: Susanne Sundfør (Nijmegen + Ottersum)
LIVE Concert v/h jaar: Thomas Dybdahl (Nijmegen)
LIVE Eervolle vermelding: Turin Brakes (Glasgow + Edinburgh)
LIVE Beste supportact (die ik daarna niet nog een keer live in een eigen concert heb gezien – dus op Susanne Sundfør na):  The Pins