I Am Kloot is terug, na het verfrissende debuut Natural History (2001), en self-titled opvolger I Am Kloot (2003) is het nu de beurt aan Gods and Monsters. Dit derde album is typisch Kloot, maar klinkt toch weer anders als je verwacht.
Bij het opzetten van de CD met DVD vallen twee dingen op: “I can’t get no satisfaction” en “Jemig, was het koud daar?” De intro van “No Direction Home” is inderdaad erg verwant aan de Rolling Stones klassieker, maar gelukkig is de rest van het liedje dit niet. Daarnaast is de sound van het album erg metalig. Jammer, zeker als je het warme geluid van de 2de LP gewend bent. Dit koude geluid overheerst op de CD, uitzonderingen daar gelaten zoals “Astray” en “Over My Shoulder.”
I Am Kloot heeft opzettelijk ‘ruimte’ gelaten in de muziek. Nergens zijn meer dan 3 verschillende instrumenten tegelijk te horen. Er zijn gastrollen voor de meest vage keyboardsoundjes zoals op de titeltrack en op het einde van “Sand and Glue”. De trompetsolo op het eind van “Avenue Of Hope” maakt het nummer nog mooier dan het al is.
Na één keer luisteren zul je een beetje ontevreden zijn. Je had beter verwacht. De 2de keer zul je wennen aan het geluid… En na de derde keer weet je dat I Am Kloot nog steeds net zo goed is als altijd, en ren je naar de ticketservice om kaarten te bestellen voor de concerten op 13, 14 en 15 mei in Groningen, Amsterdam en Rotterdam….
