Die tintelende nazomerdag was de luie, gesubsidieerde bohémien zich al ’s morgens vroeg te buiten gegaan aan een dolce far niente op zijn aftandse tweezitscrapaudtje.
Op dat “dolce far niente”, “crapaudtje” en het accent grave op “bohémien” (ik had m als “bohèmien”) had ik deze zin goed. Helaas maakte ik in de andere zinnen nog zo’n 48 fouten, waardoor het totaal op een beschamelijke 51 kwam, terwijl ik nog boven het gemiddelde zat vorig jaar. Ja, zelfs Renée, vorig jaar nog de slechtste, versloeg mij dit jaar. Lach er maar om. Ik ga wel alleen dood. Of even de nieuwe spelling leren, of voor de zekerheid toch de oude, mochten ze de nieuwe boycotten…. Ik wacht nog wel een weekje… Das Leben ist Grausam.
Lees het volledige dictee hier.
2 reacties
Ik zal niet lachen. Je had vast je dag niet. Ik liep al te juichen dat ik maar 19 fouten had, maar was de laatste zin eventjes vergeten na te kijken. Vijfentwintig waren het er uiteindelijk. Niet heel dramatisch.
Ik was wel een beetje pissig om het feit dat men “boerka” tegenwoordig schijnbaar met een OE schrijft. Dat hoort een U te zijn! Een OE staat le-lijk! Bijna net zo lelijk als “geüpdatete”…
Ik had eerst “boerka” en dat toen “verbeterd” naar “burka”.
Helaas. Helaas. +1.
Toch maar even het nieuwe groene boekje uit mijn hoofd leren.