SOP

SOP betekent “Schrijvers Op Podium”. Vanavond in het Cultuurcafé. De centrale vraag was of schrijvers / boeken te pimpen zijn en of dat moet, dat soort zaken. Te gast waren Cindy Hoetmer (“Het Beest in Daisy”) en Walter van den Bergh (“De Hondenkoning”), beide debutanten in het afgelopen jaar. Het interview over het pimpen was niet heel erg boeiend, de interviewer kwam wat drammerig op mij over en haalde soms net de verkeerde dingen naar voren uit een antwoord en ging daarop verder. Jammer. Wel was het leuk de schrijvers, ieder op de eigen manier, over de boeken te horen vertellen, en hoe het is als beginnend schrijver.

Ik denk dat ik het boek van Van Den Bergh leuker zou vinden dan Cindy Hoetmer, en dat eerste boek staat dan ook als eerste op mijn leeslijst, zodra ik weer vrije tijd heb. Mocht je WEL van “Chicklit” houden (maar dat is het niet per sé natuurlijk, het is maar een label…) dan moet je voor Hoetmers roman gaan. En als je niet van lezen houdt, bederf dan je geest maar met another night of television, of internet ofzo.

Ik groet u.

Geef een reactie