Leaves – The Angela Test

Het is zo makkelijk om iets met Coldplay te vergelijken. In plaats van dat ik een originele vergelijking verzin…

Leaves is een band uit IJsland. Begin dit millenium braken ze niet door met hun eerste album (Breathe), maar de critici waren lovend, en dat was reden voor de grote platenmaatschappij Island om de IJslandse (haha, Island -> IJsland) formatie een contract aan te bieden en naar de studio te sturen, want dit had potentie. Vervolgens deed Leaves het op zijn elfendertigste, maar uiteindelijk kwam er in September 2005 dan tóch een nieuw album. Dat is The Angela Test. Ik volgde deze band al een tijdje dus ik was er van op de hoogte, maar tot op heden was ik niet in staat het album in handen te krijgen. Tot op heden, want nu heb ik het. Hoera :).

Ik kan me zo een vergadering zo ergens eind 2005 voorstellen bij Island Records: “Ja, het was op zich wel een lekker jaar. U2 deed het goed, Akon had een nummer 1 hit met een heel irritant liedje. Busted en Blink 182 gingen uit elkaar, maar ja, de greatest hits verkochten heel aardig. Bob Marley doet het altijd goed. Lindsay Lohan viel een beetje tegen maar Keane en Jack Johnson maken dat weer goed. Even kijken… Was dat alles? Oh nee, Leaves. Shit. Niet echt een verkoopsucces. Wat doen we daarmee?”

Want om nou te zeggen dat Leaves lekker veel verkoopt… Ik waag het te betwijfelen. Ik zal niet ontkennen dat ze wat trekjes van Coldplay hebben, maar nou net niet van de commerciële Coldplay. Maar laat ik proberen het C-woord verder te vermijden. Dat zou Leaves onrecht aandoen. En dat willen we niet.

Als je Leaves al kende, dan is dat van de single “Catch”, dat nog een redelijk toegankelijk nummer was. Op dit 2de album lijken de jongens een paar jaar in een mystiek bos te hebben gelopen daar wat rare wezens ontmoet te hebben en daar uiteindelijk een paar liedjes over te hebben geschreven. De teksten gaan over donkere, grimmige tijden, toverspreuken, bijna niets wijst erop dat ze überhaupt ooit een stad van binnen hebben gezien. Het album ademt over het algemeen een donkere sfeer uit, en dat heeft tot gevolg dat de nummers grootse arrangementen bevatten. Je wordt vaak weggeblazen door Leaves. Veel drums, gitaren, geluidseffecten, overdone pianopartijen en vioolpartijen. Afgeproduceerd door Marius de Vries. Misschien is dat wel een klein kritiekpuntje, dat ze het allemaal zo groot hebben willen opzetten. Dat hoor je al meteen in het eerste nummer Shakma (drunken starlit sky). Maar je kan dit natuurlijk ook als positief punt zien. Zoals ik :). Ik hou heus niet alleen van New Acoustic Movement-muziek ;).

Bevat het album dan alleen maar zware, harde nummers met teksten als In The Wasteland we feared / when the creature appeared / the beauty it kept / even the strongest ones wept en geen enkele “lovesong” of nummer wat maar potentieel een succesje zou kunnen worden? Niet als je voor het eerst luistert. De tweede keer beginnen The Spell en As We Walk al op te vallen. Mochten de heren platenbazen nog een single gaan uitbrengen, dan zou As We Walk een goede keuze zijn (aangezien The Spell al eerder op single werd uitgebracht, overigens zonder succes). Op zich zijn de onderwerpen die de heren Leaves aansnijden nog best normaal (liefde, angst, onzeker zijn, niet opvallen), ze verpakken ze alleen op een originele manier, voor dit genre althans. Je zou de teksten namelijk eerder plaatsen bij een Noorse black metal band, maar het is gewoon een rockband, met een soort van akoestische origine.

Moet me dan toch even van het hart dat de zangpartijen toch wel een beetje zoals *die* andere band zijn, maar *die* andere band zou NOOIT een album als dit kunnen maken. Daarvoor zouden ze eerst twee jaar in een bos moeten wonen en bovendien is de stem van de zanger hier veel en veel beter. Leaves hebben het album gemaakt wat ze wilden maken, ze hebben geen concessies gedaan en dat waardeer ik in ze, dat hebben ze goed gedaan. Het is alleen te hopen dat ze net genoeg publiek ervoor kunnen vinden, zodat we nog lang mogen genieten van Leaves. Dus vertel het maar aan één van je vrienden.
Niet allemaal. 😉

Leaves – The Angela Test (2005) is nu verkrijgbaar op Island Records. Als je goed zoekt. Anders maar uit Engeland laten komen…