Munich is best een aardige film. Hij pretendeert alleen zoveel te zijn. Het lijkt alsof Spielberg een diepere laag wilde aanbrengen door alle flashbacks die de hoofdpersoon heeft (alleen was ie er zelf niet bij, dus misschien is het meer een visioen?), en die laag is er niet en verwarde dan ook alleen maar. Ook het feit dat ik de hele film moest nadenken wie Carl nu precies was, zat me niet lekker (ik ben er inmiddels achter dat ie in Rome speelt, iedere zondagavond (hè, dat was net) op SBS6. Toch fijn dat dat mysterie weer is opgehelderd. En stom van me dat ik het niet wist.
Luister ook de Pimfandi-Report, zonder de anderen, want Pim en ik moesten onze bus halen. Een ander boeiend onderwerp dat hier aan bod komt is het Erlend Øye forum.
