Vanmiddag las ik in mijn collegedicaten Codicologie over het onstaan van de Karolingische Minuskel. Dat is een schriftsoort, die later van het pre-gotische schrift zou evolueren naar het gotische schrift (en dan naar het humanistische schrift om uiteindelijk bij ons huidige schrift uit te komen). Het is dus een voorloper van ons huidige schrift.
Zo tussen het gedeelte over het pre-gotische en het gotische schrift sprong er ineens een toon in mijn hoofd. Ik kon het niet plaatsen maar ik moest meteen denken aan Paul Simon. Ik bezocht zijn site even. Ik verwonderde mij over het feit dat je zo scherp een melodietje kon herinneren, zonder het te kunnen plaatsen. Ik kwam er al gauw achter dat niet Paul Simon was. Mijn tweede gok was Peter Gabriel. Ik was er zo onderhand van overtuigd dat het liedje op mijn PC stond, anders kende ik het misschien wel niet zo goed. Dus ik mijn collectie van Peter Gabriel liedjes erbij gehaald. Ik begon bij “Red Rain” en via “Solsbury Hill” kwam ik uit bij het liedje dat ik zocht: “Blood of Eden”.
“Blood of Eden” komt van zijn album “Us”, begin jaren ’90 van de vorige eeuw, en is eigenlijk een best depressief liedje. Het gaat over de eenheid van man en vrouw, en hoe die verloren is gegaan (zo interpreteer ik de tekst dan) en het refrein citeer ik even:
In the blood of Eden, lie the woman and the man
With the man in the woman, and the woman in the man
In the blood of Eden, lie the woman and the man
We wanted the union, oh the union of the woman, the woman and the man
Achterliggende gedachte: in het paradijs was alles koek en ei (het was het paradijs, immers), maar daarna zijn we te veel uit elkaar gegroeid, concentrerende op andere zaken. En nu proberen weer nader tot elkaar te komen, maar het is erg moeilijk, om een eenheid, stabiliteit te vinden tussen man en vrouw, aldus Gabriel.
My grip is surely slipping
I think I’ve lost my hold
Yes I think I’ve lost my hold
I cannot get insurance any more
They don’t take credit, only gold
Is that a dagger or a crucifix I see
You hold so tightly in your hand
And all the while the distance grows between you and me
I do not understand
Wel typisch dat ik dan weer net zo’n liedje in mijn hoofd krijg, net voor een trouwfeest. Het stemt lekker positief. Maar goed, wie weet is er een vrolijker liedje op de radio onderweg er naartoe.
Dump dit in je Quicktime om de video te kijken (wel lange intro voor het liedje fatsoenlijk begint):
http://www.petergabriel.com/video/items/promo/bloodofeden/bloodofeden_medium.qtl
(ik sluit niet uit dat de chick in de video eigenlijk Sinead O’Conner is van “Nothing Compares To You”, maar dat is een gok)
(Overigens, het stukje wat ik in mijn hoofd had zitten is als in het refrein Gabriel zingt “In the blood of Eden” en dan op “Eden” zet er een achtergrond “eeeeeeeeeeeeeeh” in, en dat achtergrondstukje had ik in mijn hoofd.)
