Afhankelijkheid van beschaving

Ik heb geen zin in internet. Ik heb geen zin in computers. Ik heb geen zin in TV. Het was best goed op Corsica. Terugkomend leef je op het leven zoals het was, en niet zoals het is. Zoals altijd. Dat er in 10 dagen veel kan veranderen blijkt uit het feit dat oma er niet meer is. Hoe raar word je vakantie als je op de 3de dag te horen krijgt dat je oma is overleden? Heel raar. Het duurde even, maar ik heb er het beste van gemaakt. Het is toch een leuke vakantie geworden. Thuiskomend zet ik de computer aan, ik lees ongeinteresseerd mijn mail, realiserend dat de tijd hier niet heeft stilgestaan, maar ook realiserend hoe afhankelijk we van de techniek zijn. Op Corsica was het leven “back to basic”, het kan natuurlijk nog net iets basic-er dan wij het deden (gehuurde bungalowtent met koelkast en kookset), maar dit was een stap in de richting. De rest van het jaar: afhankelijk van wat andere mensen maken. Op TV en computer. Alles wat je ziet is gemaakt door iemand anders. Bedenk dat. Iedere pixel op je scherm is niet authentiek, maar gemaakt, geproduceerd, vervaardigd. Stap op de ruwe rotsen op Corsica, realiseer je dat wellicht ook hier mensen hun sporen hebben nagelaten, maar de rotsen bestaan niet uit pixels. Je kunt ze voelen, je bent er echt. Er zijn echte mensen, geen gemaakte mensen, maar echte. Er is geen mooie foto van het uitzicht, neen, er is het uitzicht. De schatten die Corsica qua uitzicht herbergt, worden pas echt zichtbaar als je weer over de Nederlandse snelweg rijdt. Nergens zie je bergtoppen, zee of eucalyptusbomen. Qua weer ontloopt het elkaar dan momenteel niet zo veel. Het is anders, misschien wel armoedig. En dat terwijl ik mezelf gelukkig mag prijzen: als ik uit mijn raam kijk, zie ik het Reichswald in de verte, met heuvels. Misschien niet zo indrukwekkend als de berg met het spookdorpje Occi, en misschien ben ik er teveel aan gewend geraakt, het is op zijn minst fascinerend te noemen dat ik per dag meer tijd achter mijn computer doorbreng dan optimaal te profiteren van mijn echte omgeving. Afhankelijkheid van beschaving, zullen we het maar noemen. En dat terwijl het op Corsica zoveel leuker was.

(meer over Corsica later)

3 reacties

eey stefan…. jaja. Eenmaal terug en dan begint het leventje weer he. We waren nog niet in Maastricht en toen moesten we weer snel verder gaan met knutselen. ’s avonds toen we voor het eerst in ons eigen huisje bleven slapen, leek corsica alweer een eeuw geleden. Maar de vakantie was op zich wel geslaagd. In ieder geval de groep was weer tgezellig….. als ik het hier weer over de organisatie ga hebben… dan…..blijf ik bezig. Dus dat doe ik niet. grtz menoe

Het was in ieder geval leuk. Ik heb het naar mijn zin gehad, ik hoop jullie ook. Lukt het n beetje met het huis… Ik ga volgende week ook maar s verhuizen. Het forum / gastenboek werkt overigens niet nu… Das wel balen dus. Foto’s komen binnenkort online!

Geef een reactie