Die ene droom

Ken je die droom waar je naakt of in ondergoed op school aankomt. Hij schijnt bij iedereen wel eens of regelmatig voor te komen. Ik heb hem zelf nooit gehad, tot vannacht. Vannacht nog vakantie – officieel dan, dus er is geen reden om een of andere angst voor school te hebben. School is nu zelfs de Universiteit, en niet gewoon school. Het typische is ook nog dat ik er zelf nog voor koos om in badjas naar school te gaan. Het was niet zo dat ik er ineens was. Ik verliet mijn kamer, nam lijn 8 naar het station (mijn fietssleutel ligt in Ottersum) en daar Lijn 10 (de Heyendaalshuttle), die is 2x zo lang en ik had de blauwe met de Mazda-reclame. Enfin, de bus was nogal leeg, er zat nog een andere jongen en ik zat daar dus in mijn badjas, met daaronder een korte pyjamabroek. Niet de meest geschikte garderobe, om het zo maar te omschrijven. Op de een of andere manier zat ik noch die andere jongen op te letten. En das balen, want toen reed de buschauffeur zomaar voorbij onze halte. Gelukkig stopte de buschauffeur op het verzoek van die andere jongen alsnog en toen kon ik er ook niet uit. Al die tijd leek het me best oke, om in badjas naar de Uni te gaan.

Toen liepen we naar de Universiteit en daar kon die andere jongen het niet laten te vermelden dat ik van de Uni zou worden geschopt in deze outfit. Het was pas toen dat ik me realiseerde dat mijn outfit niet kon. Slim als ik was, bedacht ik naar de campusshop te lopen en daar Radboudkleding te kopen, maar omdat die duur is, besloot ik alleen een T-shirt te kopen, want voor zo’n volledige outfit heb ik als arme student natuurlijk geen geld. Toen werd ik wel ongeveer wakker, misschien omdat ik de droom had verslagen, misschien omdat mijn wekker ging, we zullen het nooit weten.

Maandag begint het normale leven weer, al staat mijn leven nu ook in teken van het normale leven, omdat ik nog wat dingen moet afmaken en inleveren. Plannen he, plannen…