Laat ik eens iets over het studentenleven schrijven

Nu ik gelinkt sta op Voxlog en daarmee dus officieel erkend wordt als Nijmeegse-studenten-log-schrijver, moet ik me daar ook maar naar gedragen, af en toe.

ik ben geen latenightpartyanimal, dat wil niet zeggen dat ik niet van uitgaan hou, maar meer dat ik probeer grenzen te stellen aan de hoeveelheid avonden uit in één week.

Morgenavond is het kerstgala en ik heb me om laten praten. Ik was niet van plan om te gaan. Ik had me voorgenomen om niet te gaan. Ik had zelfs besloten geen kaartje te kopen. Maar toch ga ik. Groepsdruk. En het is toch het enige gala van het jaar. En ook nog een kerstgala. Bovendien heb ik de rest van de week toch niks te doen, pretstudie die ik volg!
Donderdag moet ik werken en studeren, overdag, en des avonds is het A-feest, het vetste feest van Nijmegen in Café van Buren, lieve beeldschermkindertjes. “Dan skip je dat toch?” Maar dat gaat zomaar niet, want ik ben wel lid van den A-feestcommissie! Sterker nog, ich bin ein Fürsitter! Een avondje doorzakken trek ik inmiddels zonder de rest van de week ziek in bed te liggen. Maar twee nachten achter elkaar voel ik toch al wel. Ja, sorry, sommige mensen kunnen daar gewoon net iets minder goed tegen. Gelukkig heb ik de rest van de week vrij weinig te doen.
Vrijdag heb ik niet zoveel te doen. Alleen maar college. Oh ja, en des avonds een verjaardag van een goede vriend van me. Dat wordt gegarandeerd een gezellige avond, maar in hoeverre ik er dan dus actief een bijdrage aan ga leveren is een probleem. Ach, het wordt in ieder geval niet zo laat als donderdag en woensdag, dus er gloort hoop aan de horizon. En niet alleen hoop, maar ook de zon die de zaterdag inluidt, en dan moet ik werken.

Maar waarom werk ik? Om mijn kamer te kunnen betalen. Waarom zit ik op kamers? Omdat dat veel gezelliger is en dat je uit kunt gaan en niet de laatste trein terug hoeft te halen en dat je niet per se bij mensen hoeft te blijven slapen om toch uit te kunnen gaan en een stukje zelfstandigheid te scheppen. Dus eigenlijk is het een soort viezeneuze (haha, het wordt laat) cirkel. Ik werk om mijn kamerleven te betalen zodat ik na alle gezellige avonden weer vroeg op kan om te werken.

“Ga dan thuis wonen, dan hoef je niet meer zoveel te werken EN hoef je niet meer avond na avond laat op te blijven.”

Nee joh, dat zou logisch zijn.

Tom McRae schijnt goed te werken op de vroege ochtend en late avond. Tip van mij voor de minder-ervarenen… (en wat niet goed helpt zijn mijn buren die tegenwoordig trommelsessies houden om middernacht)

Geef een reactie