Het is de eerste donderdag in het jaar, zelfstandig op kamers en alles… Dat moeten we vieren alvorens we de stad in gaan…
Ik weet het! We kopen een fles wijn bij de Aldi en dan drinken we die samen op!
De fles kopen lukt, het eten vooraf is ook best geslaagd, maar dan die fles wijn….
Hoe moet ie eigenlijk open? Een kurkentrekker! Shit! We hebben geen kurkentrekker!
Gelukkig komen ze op het idee de buren te vragen. Maar die zijn er niet. En de buren daarnaast reageren ook niet. Uiteindelijk komen ze dertig huisnummers verderop bij mij uit. En ik vind na enkele minuten zelfs een kurkentrekker. Maar dan moet de fles nog open. Aangezien de dames maar één fles hebben, maken ze die even op straat open, zodat ik de kurkentrekker meteen terugkrijg. Maar ook dit is niet makkelijk. Het duurt ruim een minuut voordat ze doorkrijgen hoe de kurk uit de fles komt… Dit alles onder toeziend oog van de Turkse lui van het café tegenover, die de zoektocht van de twee meisjes al een tijdje in de gaten hielden:
Het lukt echt niet hè?
Hilariteit alom dus. Welkom, eerstejaars. Volgens mij scoor ik vandaag hoog op de ‘nog dingen te goed hebben’-meter.
Volgende keer in HMKHZ?: Een paspoort aanvragen…
Ook iets moeilijk gedaan wat makkelijk kan? Stuur jouw HMKHZ? naar stefan@ditisstefan.nl en maak geen kans op een prijs!
