Maar gisteren ontdekten we dat katten/ratten/ongedierte onze vuilniszakken op het dak aanvreten. Ik kan u vertellen dat dat niet heel cool is, zeker niet als het regent. Dan wordt je afval natte drab. Nadat Martijn en ik gisteren de kapotte vuilniszakken hadden geplakt en de meeste afvalresten terug in de zakken hadden gedaan, lag er nog steeds wat drek, los van het feit dat het dak van zichzelf al vuil was.
En toen kwam de ingeving: in plaats van kokhalzend die troep opruimen, kunnen we het ook in de toch al met rotzooi volgestorte tuin spuiten met onze te gek hippe brandweerslang (het was overigens niet zoveel hoor, het meeste hadden we al opgeruimd). Eerst haalden we de vuilniszakken naar binnen (we zijn ook weer niet zo lomp dat we al ons afval maar gewoon in de tuin spuiten/gooien/schoppen en toen konden we spuiten. Het was een gigantisch groot succes. We hebben nu EINDELIJK, voor het eerst in de anderhalf jaar dat ik hier woon, een schoon dak. Onidentificeerbare vlekken zijn verdwenen en alle smerige bladeren die van de bomen vielen zijn ook weg, de tuin in. Juichend keerden we terug naar onze kamers om te lunchen.
En toen werd ik gebeld dat de voltallige A-feestcommissie op me zat te wachten. Of ik de vergadering nog kwam voorzitten. Ik ben nog nooit zo snel naar de Uni gefietst.
