01 Jens Lekman – Night Falls Over Kortedala
Voldoet aan én overtreft alle verwachtingen. Night Falls Over Kortedala is het meest cheesy meesterwerk ooit, maar zeker weten een meesterwerk. Popliedjes van een kwaliteit als die van ‘A Postcard To Nina’ en ‘The Opposite of Hallelujah’ worden zelden nog gemaakt. Recensie (hoogtepunt: A Postcard To Nina).
02 Editors – An End Has A Start
Een boeiende popplaat met lekkere gitaarriffs en mooie oneliners. Recensie (hoogtepunt: An End Has A Start).
03 Richard Swift – Dressed Up For The Letdown
Mooie tijdloze nummers, met sterke teksten en onweerstaanbare begeleidingspartijen. Swift put uit een traditie van Amerikaanse songwriters en streeft ze allemaal voorbij (hoogtepunt: The Million Dollar Baby).
04 Feist – The Reminder
Sterk glossy vervolg op Let It Die. Feist doet geen pogingen niet te zwelgen in haar eigen heerlijkheid. (hoogtepunt: My Moon My Man).
05 Turin Brakes – Dark On Fire
Vierde album van mijn favoriete duo. Een of twee klassiekers en verder een hoop gepolished popfolkrock. Recensie (hoogtepunt: Dark On Fire).
06 Tom McRae – King Of Cards
Toegankelijkste album van de Brit tot op heden, maar daarom niet minder goed (Houdini And The Girl).
07 Thomas Dybdahl – Science
Thomas Dybdahl mijdt geen nieuwe wegen. Hoewel het een typische Dybdahl is, weet hij toch voor verrassingen te zorgen (hoogtepunt: Something Real).
08 Aqualung – Memory Man
Matt Hales laat zien dat piano gedreven rock niet saai hoeft te zijn (hoogtepunt: Cinderella).
09 Bright Eyes – Cassadaga
Amerikaans is niet slecht. Niet altijd in ieder geval. (hoogtepunt: Four Winds).
10 Athlete – Beyond The Neighbourhood
Beter dan Tourist, een hele stap voorwaarts dus. Terug op het oude niveau van Vehicles and Animals zijn ze nog niet, maar dat komt vast goed. Recensie (hoogtepunt: Flying Over Busstops).
1 reactie
Mooi begin van de Kanonreeks, Stefan! Persoonlijk vind ik de cd van Athlete ook erg goed. ‘Flying over Busstops’ is inderdaad een mooi nummer, al vind ik ‘Best not to think about it’ de topper.