Het is kerstvakantie, dus is er weer een ditisstefan.nl vakantiefilmmarathon. Stefan bespreekt zo’n beetje alle goede en minder goede films die hij sinds de vorige vakantiefilmmarathon heeft gezien. Iedere dag wordt een nieuwe aflevering gepost, met daarin één uitgebreide bespreking en twee kortere. Deze keer de wat alternatievere films uit Engelse hoek: ‘Cashback’, ‘Death At A Funeral’ en ‘Snow Cake.’
Cashback 2006 (imdb)
Genre: Komedie, drama en liefde
Met: Sean Biggerstaff (Harry Potter 1 en 2), Emilia Fox (The Pianist, Silent Witness), Shaun Evans (Teachers) e.a.
Regie: Sean Ellis
De beste scènes uit Cashback zijn de scènes waarin Ben de toorn van een ander over zich heen laat komen. Zijn ex-vriendin, zijn love interest, zijn baas… Allemaal steken ze gaarne een speech af tegen Ben, die het dan maar over zich heen laat komen. In Cashback heeft Ben het net uitgemaakt met zijn vriendin. Hij weet niet zo goed waarom, maar het werkte niet meer. Desondanks mist hij haar. Hij mist haar zo erg dat hij aan slapeloosheid leidt. Ineens heeft hij acht uur per nacht extra, terwijl hij juist wil dat de tijd sneller gaat. Hij leest de boeken die hij altijd al wilde lezen (en leest zijn favorieten nog een keer), neemt de bus zonder bestemming en ondergaat zijn colleges zonder geestelijk ook maar even aanwezig te zijn.
Ben besluit de acht uur die hij extra heeft dan maar nuttig te besteden en neemt een baantje bij de supermarkt. Hij geeft zijn nachtelijke uren en krijgt daar geld voor terug (Cashback). Het baantje biedt hem de mogelijkheid zijn fantasie de vrije loop te laten. Hij ontdekt dat hij de tijd stil kan zetten en maakt van die mogelijkheid gebruik om te tekenen. Zijn fascinatie voor de kracht van het vrouwelijk lichaam viert hoogtijdagen. Het gevolg voor de kijker is veel blote vrouwen, zonder dat het ooit een platvloerse film wordt.
Ondertussen slaapt Ben nog steeds niet. Zijn gedachten zijn nog steeds bij ex-vriendin. Gelukkig is daar kassameisje Sharon, gespeeld door talent Emilia Fox (bekend van Silent Witness)… Langzaam ontwikkelt hij gevoelens voor haar en als het na een mislukte voetbalwedstrijd tegen een ander filiaal van de supermarktketen (Sainsbury’s) dan eindelijk zover is, slaapt Ben voor het eerst in weken. Maar dan komt Ben op het feestje van zijn baas zijn ex weer tegen. Een dronken, aanhankelijke ex, die Bens prille geluk verstoort en Ben terugwerpt in de emotionele toestand die we eerder zagen. En hij weet dat het allemaal zijn fout is.
De film had zo ten onder kunnen gaan aan platvloerse grappen of slechte acteurs, maar de film maakt indruk van de eerste tot de laatste minuut. Op verrassende wijze wordt de film in beeld gebracht en zowel Sean Biggerstaff, Emilia Fox (kassameisje) en de supporting cast spelen hun rollen voortreffelijk. Ook subplots over persoonlijke dromen, het overbuurmeisje en de races door de supermarkt zijn fantastisch uitgewerkt, met oog voor detail en de nodige Britse humor. De film wordt echter nooit te luchtig en de moraal van het verhaal ligt er ook niet te dik bovenop. Voeg daar de voortreffelijke muzikale ondersteuning aan toe en deze film klopt van begin tot eind. Een aanrader.
Death at a funeral
Alleraardigste komedie. Het gaat fout in deze film en niet zo’n klein beetje ook. De laatste eer betuigen zou in vrede en rust moeten geschieden, maar deze begrafenis zit vol verrassingen. De dode heeft een dubbelleven als homoseksueel, zijn minnaar van krap een meter hoog komt geld eisen en valiumpillen zijn niet altijd valiumpillen. De film is tenenkrommend ‘erg’… Net als bij de klassieke Mr. Bean televisieserie weet je wat er komen gaat en toch, toch is het altijd net een graadje erger. Fantastisch acteerwerk van onder andere Alan Tudyk (Ice Age) en Kris Marshall (My Family).
Verhaal over Alex (Alan Rickman) die lift geeft aan een meisje. De auto waar ze in zitten verongelukt, maar Alex overleeft. De moeder van het meisje (Sigourney Weaver) blijkt autist te zijn en Alex voelt zich min of meer verplicht te blijven hangen tot na de begrafenis. In het dorpje ontmoet hij Maggie (Carrie-Anne Moss), met alle gevolgen van dien. De film is mooi gemaakt, het lijkt alsof er ouderwetse technieken zijn toegepast om de film sfeer te geven. Je zou het ook kunnen omschrijven als “het ziet eruit als een telefilm”, maar dat doet de kwaliteit van de film dan weer tekort. Snow Cake is uiteraard geen popcornfilm, maar wel een heel mooi verhaal. En dat is genoeg. En je kunt ook best iets anders eten bij de film. Blokjes kaas ofzo (volledige recensie).
