Het is kerstvakantie, dus is er weer een ditisstefan.nl vakantiefilmmarathon. Stefan bespreekt zo’n beetje alle goede en minder goede films die hij sinds de vorige vakantiefilmmarathon heeft gezien. Iedere dag wordt een nieuwe aflevering gepost, met daarin één uitgebreide bespreking en twee kortere. Deze keer films die (om verschillende redenen) niet voor mij zijn bedoeld: ‘The Princess Diaries 2: Royal Engagement’, ‘Mr. Magorium’s Wonder Emporium’ en ‘Love Actually.’
The Princess Diaries 2: Royal Engagement 2004 (imdb)
Genre: Prinsessenfilm
Met: Anne Hathaway (The Devil Wears Prada), Julie Andrews (The Sound Of Music) e.a.
Regie: Garry Marshall
Sommige films kijk je omdat je ze graag wil zien, andere kijk je omdat er niks anders op TV is. En soms heb je dan het gevoel dat je een film kijkt die gewoon niet voor jou is gemaakt. Dat soort films vandaag in de vakantiefilmmarathon dus. In The Princess Diaries 2: Royal Engagement is Mia 21 geworden en mag ze prinses worden (het hoe en waarom van het prinses zijn wordt uitgelegd in het eerste deel – dat ik dan weer niet heb gezien). Enfin, het parlement van het land waar haar oma – gespeeld door Julie Andrews (u weet wel, these are a few of my favourite things: u heeft ook meegezongen gisteravond op RTL4) – Koningin van is, bepaald dat Mia pas de troon over mag nemen als ze trouwt. Dus moet er een geschikte huwelijkskandidaat worden gevonden. Binnen een maand, want er is een andere kandidaat voor de troon. Een man, die dus niet hoeft te trouwen.
Het daten met de potentiële echtgenoot verloopt niet heel voorspoedig, omdat Mia ook het hof wordt gemaakt door haar concurrent. Gelukkig weet Mia op onorthodoxe wijze de harten van de bevolking te winnen, en ook al gaat haar huwelijk uiteindelijk niet door, uiteindelijk komt het toch allemaal goed. Het is ten slotte een meisjesfilm.
Een duidelijker voorbeeld van een film die niet voor mij is gemaakt, is er niet, denk ik (hoewel de Saw serie in de buurt komt). De hoofdrolspeelster mag er dan niet verkeerd uitzien, om sommige scènes helemaal te waarderen moet je toch echt vrouw zijn. Wanneer Mia haar eigen suite krijgt, met hele grote inloopkast, let ik vooral op de afstandsbediening waarmee alle laatjes opengaan, en niet op wat er in de betreffende lades ligt.
Dat wil niet zeggen dat het een slechte film is. Hoewel de humor soms aan de flauwe kant (net als het verhaal) is, komt Mia verrassend overtuigend over als ex-tienermeisje die nu even snel moet trouwen en settlen. Het lijkt Sissi wel. Misschien is het ook geen moeilijke rol om als meisje te spelen, maar dat zou ik niet weten. Het geheel wordt vrij goed in beeld gebracht, waardoor de film ook als man uit te zitten is, maar laten we er geen gewoonte van maken dit soort films te kijken. Als mannen dan. Anne Hathaway heeft vast in manvriendelijkere films gespeeld.
Mr. Magorium’s Wonder Emporium
Ik zeg altijd ‘alle films met Natalie Portman zijn goed,’ maar toch vond ik deze kinderfilm minder goed dan ik had gehoopt. Dustin Hoffman zet een overtuigende, stervende, Mr. Magorium weer, die zijn speelgoedwinkel nalaat aan pianotalent Molly (Portman). Accountant Henry (Jason Bateman) komt de financiën op orde maken, maar vergeet daarbij dat hij te maken heeft met een magische winkel, maar heeft uiteindelijk – uiteraard – de oplossing om de winkel van een plotselinge dood te redden. De film mist de input van een Tim Burton-achtig genie die de film de twist had kunnen geven die hij nu net mist. Daarmee komt de film nooit in de buurt bij – bijvoorbeeld – een Charlie and the Chocolate Factory. Daarmee is de film misschien leuk voor kinderen, maar minder voor hun ouders. En dat is ronduit jammer.
Love Actually
In deze film volgen we een aantal mensen op zoek naar de ware. Maar waar ‘Alles is Liefde’ naar mijn mening een unieke sfeer weet op te roepen, verzandt Love Actually in sentimenteel geneuzel die we al veel vaker hebben gezien. Dat wil niet zeggen dat er geen aardige acteurs in meespelen of alle verhaallijnen slecht zijn, in tegendeel, er zitten genoeg grappige momenten in om de avond door te komen. Maar dat de film vele malen beter had kunnen zijn, laten een hoop andere Britse romcoms zien en (voor de verandering) ook de Nederlandse remake.
