In den beginne ging Mischa naar Zweden en was het idee dat Pim en ik hem gingen opzoeken. Op donderdag 7 februari was het zover. Gelukkig viel het aantal dronken Russen dit keer mee en op een ietwat gezette Duitser naast ons, de gebrekkige beenruimte en de nogal hoog uitgevallen temperatuur was het goed vertoeven in het vliegtuig. U kunt het horen op de report hieronder:
Na een vlekkeloze landing, kochten we een teringduur buskaartje dat ons moest brengen van Skavska naar Stockholm (en weer terug, maar het was toch duur). Over het vervoer mag verder overigens niet geklaagd worden: na de geclaimde 80 minuten stonden Pim en ik ook daadwerkelijk op de Cityterminalen in Stockholm. Na enige tijd verward om ons heen te hebben gestaard, besloten we de trein naar Uppsala te nemen. Maar omdat we geen creditcard bij ons hadden, moest dat via het loket. En dat duurde behoorlijk lang. Het feit dat Pims kaartje om de een of andere reden 2 kroon goedkoper was dan de mijne, verbeterde de sfeer niet bepaald :P…
Enfin, de middag was nog lang niet om (lees: 40 minuten later) toen we al op het station in Uppsala stonden. En ook daar is een report van:
Na met Mischa te zijn herenigd (zie de bovenstaande report) konden we kiezen voor een dik half uur lopen met bagage, of een dikke 10 minuten met de bus. Wij kozen voor het laatste, ook al was die net als al het andere waar we in Zweden gebruik van maakten (dúúrrr). Enfin, de rest van de middag checkten we Mischa’s woonomgeving uit (hij woont best relaxed, alleen een wel een half uur lopen uit het centrum, maar daar wen je aan) en deden we boodschappen (dúúrrr). Weet je hoeveel smaken Läkerol ze trouwens in Zweden hebben?
Die avond gingen we niet uit, we hadden namelijk nog geen Nationskaart (zodat we de studentenkroegen in mochten en daar voor een relatief normale prijs bier te kunnen krijgen), dus besloten we thuis bier te nuttigen, een kaartje te leggen en te socializen met Mischa’s huisgenoten voor zover die niet uitgingen. Onder hen waren een Spanjaard (Paul), een Belg (?), iemand met bretels en een hand vol Zweedse studenten (waaronder, maar niet uitsluitend, Mattias, Stefan (Steufan), Shauna). Het uitgaan begon al om 9 uur en daarvoor werd er al behoorlijk ingedronken met dank aan Mattias cocktailmixer. Maar om half 2 was iedereen netjes terug. Pim had het toen al opgegeven maar Mischa, Steufan, Paul en ik zagen nog gelegenheid de huissauna in te duiken. Ik denk dat we die avond rond half 4 zijn gaan slapen.
De volgende dag, vrijdag, (na eerst te hebben uitgeslapen, uiteraard) deden we een rondje cultureel Uppsala. En haalden we onze Nationskaart, bij Mischa’s studentenvereniging (dat werkt volgens een ander principe dan hier in Nijmegen):
We bezochten onder andere de kathedraal, het museum in de kathedraal met allerlei oude textielen, kronen en zwaarden van koningen. Het was erg mooi om te zien allemaal. Ook dronken we koffie in de Wayne’s Coffee (dúúrrr).
Die avond namen we eerst een aflevering van Koken Met Mischa op (volgt nog), daarna maakten we het nachtleven van Uppsala onveilig, samen met Paul. Althans, totdat de studentenkroegen om 1 uur dichtgingen. Voor de enige discotheek waar we naartoe zouden kunnen gaan, stond een rij die de El Sombrero niet zou misstaan (hij was zelfs vele malen langer), dus besloten we maar gezellige studentenkroegen te bezoeken. Toen werd het tijd om een een echte Zweedse delicatesse uit te proberen: De Chebabrüle :-).
Op de halfuur durende terugweg zongen we klassiekers uit de pophistorie (ik noem Die Prinzen, Marco Borsato, California Dreamin’ en vele, vele anderen). Paul weigerde helaas ons een Spaanse hit te leren (als hebben wij hem wel een echte Brabantse klassieker geleerd :-)), maar hij was wel onder de indruk van onze zangkunsten.
Zaterdag was het tijd voor bezinning en tot jezelf komen, en dus gingen we de natuur in.
Mischa woont niet helemaal aan de rand van de stad, maar toch is er een natuurgebied naast zijn huis. En dus gingen we onze schoenen onder de modder helpen en door de natuur wandelen. Ik moet zeggen dat het erg de moeite waard was en het bezorgde me een echt vakantiegevoel.
Als ik al überhaupt spijt zou hebben gehad van de afgelopen dagen, dan was dat hier verleden tijd geweest (maar dat was sowieso dus niet het geval). Die avond brachten we in de sauna en de keuken door. Het was nog steeds gezellig, maar als je moe bent, ben je moe en dus ging ik niet al te laat slapen. Wellicht komt hier nog een keer een filmpje te staan van Mischa en Pim die mij een uur later weer wakker maken.
Op zondag namen we trein naar Stockholm. Daar deden we een hoop culturele dingen en zagen we een hoop mooie gebouwen. Het verschil tussen Uppsala en Stockholm is net zoiets als Nijmegen en Amsterdam. Uppsala is een aardige stad, mooi zelfs, maar het kan niet op tegen Stockholm. Het weer was wat grauwer dan het al was en er vielen zelfs een paar miezerige regendruppels! Gelukkig waren we niet van suiker en hield het miezeren snel op. Om onszelf te troosten kochten we een hoop muziek. Ik hield het bij twee CD’s (debuutalbum van Badly Drawn Boy en het debuutalbum van Laakso, een Fins/Zweedse band), maar Mischa zag gelegenheid een substantiële uitbreiding van zijn muziekcollectie op poten te zetten. Aan het einde van de dag zagen we nog hoe bij het station een gebouw werd gesloopt:
Op de terugweg in de trein ontmoetten we Arno, een Zweed uit Uppsala die nu ook kan toepen. Maar nog niet zo goed dat ie ook wint (maar ja, dat kan ik na 10 jaar ook nog steeds niet). We hadden na de treinreis geen zin meer om nog te koken en dus besloten we pizza’s te scoren. Die waren niet (dúúrrr), maar het drinken erbij wel.
Weer wat geleerd. Die avond brachten we luisterend naar muziek door, shithead spelend en studerend… Mischa had op maandag college en ik moest op maandag voor 11 uur een opdracht inleveren, waar ik helaas nog niet veel aan had kunnen doen. Maar aan het einde van de avond was de opdracht af en konden we met een gerust hart gaan slapen.
De maandag gingen we naar de universiteit van Uppsala, maar niet nadat we eerst sandwiches hadden gemaakt. De refter op de Letterenfaculteit zit volgens mij wat minder handig in elkaar en is ook niet bepaald goedkoper (dúúrrr), maar het water was wel gewoon gratis. Na de lunch speelden we shithead (een kaartspel), en daarna nog meer shithead toen Mischa naar college was. En namen we een report op:
Na Mischa’s college liepen we een beetje doelloos door de stad, zoekend naar bepaalde winkels en daar niet vindend wat we aan het zoeken waren. We hadden nog een kleine 2 uur over voordat onze trein terug ging, maar met onze bagage al bij ons, konden we niet zo heel veel ondernemen. Dus gingen we maar koffie drinken op Mischa’s kosten (omdat onze kronen zo goed als op waren – waarvoor dank Mischa). Uiteindelijk namen we maar een trein eerder. Na het afscheid verliep de treinreis voorspoedig. In Stockholm scoorden we bij de Burger King een maaltijd voor 120 kronen (we hadden 123 kronen over). Achteraf gezien was dat niet tactisch, omdat ik daarna na de wc moest en dat kost 5 kronen…
Het op de bus wachten werd nog even problematisch omdat de bus die we wilden nemen eerst niet ging en 20 minuten later vol zat. Zodoende zaten we pas 40 minuten later in een bus naar Skavska. Gelukkig waren we nog ruim op tijd met inchecken, maar qua stress was het toch niet ideaal. Op Skavska vonden we een gratis toilet (merk op dat we ruim 2 uur verder waren sinds ik voor het eerst naar de wc moest), dus na die uitgebreide boodschap ging het weer prima. De twee Oosterse meisjes naast ons in de wachtruimte kregen geen hoogte van Shithead, wellicht is het spel ook moeilijk te volgen zonder regels (dank aan Mischa daarvoor).
Om 21:00 uur, ruim 40 minuten voordat we terugvlogen naar Düsseldorf-Weeze, ging iedereen ineens in de rij staan, waarvan 75% van de mensen de Priority Q nam. Zodoende stonden we dus vrij ver vooraan in de goede rij.
De vliegreis verliep heel voorspoedig: we kwamen zelfs 20 minuten eerder aan! Jammer alleen van het jengelende kindje aan boord en de hitte in het vliegtuig. Maar verder was alles flex. Rond 10 voor middernacht zetten we Pim thuis af, dankzij mijn vaders ingenieuze sluiproute en rond middernacht was ik weer thuis.
En toen was ik moe.
5 reacties
Leuke trip, leuk verslag!
Mijn favoriete citaat: ‘… en het bezorgde me een echt vakantiegevoel’. Hilarisch.
Jammer dat ik het op de uni zonder audio moet doen, dus dat wordt een keer thuis nóg meer genieten van Stefans Zweed-avonturen (alleen fonologisch een leuk grapje)
😉
Hee Stefan,
Hierbij de groetjes uit Uppsala waar zojuist het 10-uur gebruik is uitgevoerd en iedereen weer verlicht en ontstresst is. Toch gekke mensen, die Zweden.
Het is hier flink beter weer dan toen jullie er waren, en we genieten dan ook volop. Niet alleen uit leedvermaak, maar ook van de gezelligheid en mooie steden en omgeving. Mischa’s Saab rijdt trouwens prima!
Morgen alweer naar huis.
Groetjes, ook van Gilian, Marleen
Een goede terugreis. 🙂 Fijn dat het goed is, daar!
[…] leest: Oorlog en Vrede (1) Het begin van een lange lijdensweg, die nog steeds voortduurt. Februari: Vijf dagen Zweden in Vogelvlucht Heeft u de reports wel geluisterd? Maart: De Hitlijsten Weet u nog? De tijd dat Jason Mraz nog niet […]