Terwijl 31 augustus steeds dichterbij komt, voel ik de noodzaak steeds groter worden om een definitief vervolg op poten te gaan zetten. Maar daar heb ik dus helemaal geen tijd voor. Afgelopen week wilde ik een grote scriptiesprong maken, maar een behoorlijk grote hobbel stak daar een stokje voor (zoals alleen behoorlijk grote hobbels dat kunnen). En zo duurt het allemaal ietsje langer. Daarmee wordt de kans kleiner dat ik 31 augustus echt klaar ben en daarmee wordt de kans groter dat ‘het vervolg van mijn leven’ niet in september, maar in oktober/november/december/januari/februari begint. Maar ik wil ook niet opzettelijk later klaar zijn. Als ik het in vier jaar kán doen, dan wil ik dat ook. Maar ik wil wel een hele goede scriptie schrijven.
Als ik niet over mijn toekomst zou nadenken, dan ben ik dadelijk ineens wel op 31 augustus klaar (of ervoor) en dan zijn de rapen in die zin gaar, dat ik dan geen idee heb wat ik per 1 september aan het doen. En dat is ook geen wenselijk scenario. Een tussenoplossing lijkt me dan het beste: af en toe nadenken, af en toe heel hard werken en dat denken maar proberen uit te stellen.
Maar wat wil ik dan? Ik wil de lerarenbevoegdheid halen, maar wil ik de universiteit wel verlaten of wil ik nog iets nieuws leren? Ja, maar wil ik nog 4 (of 5) jaar doorstuderen? Voordat ik überhaupt met een studieadviseur kan gaan praten, moet ik denk ik eerst een idee hebben wat ik wil. En ik heb het gevoel dat ik nog veel te jong ben om dat te weten. Vroeger, toen het brood nog van hout was, was alles simpeler… Ik wil denk ik geen fulltime docent worden. Ik wil – volgens mij – wel de journalistiek in, maar nu nog niet: ik wil eigenlijk nog wel iets leren. Maar ik weet dus nog niet helemaal wat… Bovendien sluit ik heel veel andere carrièremogelijkheden ook nog niet uit. Er is weinig dat ik als neerlandicus/letterkundige kan doen wat me niet aanspreekt… Aargh. Kan ik niet gewoon zondagskind worden? Dat alles me dan komt aanwaaien?
Enfin, morgen begint dus de vierde periode van mijn vierde studiejaar. Ik ben bang dat het de drukste periode uit mijn studieloopbaan gaat worden. Ik heb er zin in. Ik heb ook zin in de zomer. Maar ik heb nog even geen zin in 31 augustus. En al helemaal niet in wat daarna komt…
P.s.: mooi melancholisch liedje dat eigenlijk alleen daarom bij dit bericht past, niet qua tekst ofzo.
5 reacties
Wat een ellende he. Gelukkig moet ik nog twee jaar 😉
I feel you 🙂
Moeilijk hè, keuzes maken? Zeker dit soort überdefinitieve keuzes als “wat wil ik de rest van mijn leven gaan doen”. Veel sterkte met je scriptie en alles eromheen.
Waar gaat je scriptie over?
Moeilijk he, kiezen? Zou je ook gewoon weer bij het eerste jaar mogen beginnen?
Stefan, ik zeg Kuala Lumpur!
Ik sluit Kuala Lumpur zeker niet uit… Het salaris trekt me enorm ;).