Nabeschouwingen (15)

Dit EK Voetbal volgt Stefan alle wedstrijden… Althans, als hij er tijd voor heeft (en niets beters te doen). Daarna gebruikt Stefan zijn gebrekkige voetbalkennis om hier een analyse te schrijven. Ja, hij begrijpt buitenspel en ja hij weet wat een gele en rode kaart is, maar daar houdt de kennis ook wel op…

Voorgaande delen:
Dag 1Dag 2Dag 3Dag 4Dag 5Dag 6Dag 7Dag 8Dag 9Dag 10Dag 11Dag 12Dag 13Dag 14

Nederland – Rusland (1-1) (1-3 na verlenging)
Poule: 3-1

Een fikse domper. Het leek allemaal zo goed te gaan. Natuurlijk was de verdediging niet altijd perfect, natuurlijk scoorde Van Nistelrooy niet altijd, maar nooit was dat extreem relevant (behalve even bij de tegentreffer tijdens Nederland – Frankrijk). Het Nederlands elftal blaakte van zelfvertrouwen in de groepsfase. En voor de verandering zelfs zonder veel arrogantie. Het team leek sympathiek, er liepen niet teveel egotrippertjes rond en technisch werden er regelmatig wonderen verricht, zeker ten opzichte van de kwalificatiereeks. De optelsom van Van Basten leek toch te kloppen. Italië en Frankrijk werden met grote cijfers verslagen en ook Roemenië werd vrij eenvoudig aan de kant gezet.

Maar toen kwam Rusland… Toen was het weer een kwalificatieduel: toen maakte het ineens weer uit dat Mathijssen overal liep behalve bij zijn man (of daarachter), toen maakte het uit dat Van Nistelrooy minimaal twee kansen liet liggen, letterlijk liet liggen… Sneijder zat er net niet aan bij de vrije trappen en ook veel corners haalden niet de juiste hoofden. Het mag een wonder heten dat Nederland de verlenging haalde. Dat ‘we’ uitstel van executie kregen, want eerlijk is eerlijk: ik geloofde er niet meer in. Turkije had gewoon mazzel, twee keer ja…

In die verlenging was niet alleen het spel net zo dramatisch als in de eerste helft (over de tweede helft hoefde Oranje overigens ook niet naar huis te schrijven), de spelers waren ook nog eens moe. De minimale beweging die überhaupt in het spel werd gebracht door Oranje, verdween. Waar waren onze sneller vleugelspitsen? Waar waren de snelle tik-tik-tikpasses en vooral: waarom stond er wel altijd een Rus bij de middellijn om zo’n uitverdedigende bal van de laatste man te counteren en waarom lukte dat bij ons niet? Waarom werden al die passes onderschept? Waarom begrepen de spelers elkaar vanavond niet? Waren ze bang? Was het te warm? Was het intimidatie? Was het sluw spel van de Russen?

Ik weet het allemaal niet meer. Feit is dat Rusland vele malen beter speelde dan Nederland en alleen door haar eigen stommiteiten de wedstrijd niet na 90 minuten met 5-0 (of 5-1) af kon sluiten. Rusland is de terechte winnaar van dit duel. Geen enkele minuut heb ik het vuur gezien dat Nederland in de groepsfase stookte. Geen snelheid, geen actie, geen spanning. Ze stonden stil op het veld, zelfs bij kansen voor én tegen. Ik denk dat iedereen dacht dat DIT het ging worden na de groepsfase. Natuurlijk waren er punten van aandacht, maar die zijn er altijd. Sommige mensen droomden wellicht van een finale Nederland – Duitsland, maar het mocht niet zo zijn.

Het wordt nog lastig om een nieuwe briljante keeper te vinden voor het volgende grote toernooi en het afscheid van Van der Sar voelt zelfs als een gemiste kans. Hij is en blijft een hele grote… Dit is niet zijn verdiende afscheid. In tegendeel. Maar met een falende verdediging voor zich, is ook hij kansloos. Laten we Hiddink vooral niets kwalijk nemen. Want dit heeft het team volledig aan zichzelf te wijten. Ik ben totaal niet verdrietig om het afscheid van dit elftal deze avond. Want deze avond verdiende oranje niets, ook geen geluk of iets dergelijks. Nee… Ik berust. Maar menig voetbalfan zal terugdenken aan de legendarische groepsfase, die het land even op zijn kop wist te zetten. Het is aan Bert van Marwijk om de volgende stap te zetten (hint: begin bij de verdediging – zijn naam begint met een M). Maar dat is van latere zorg. Eerst moeten we het schaamrood van onze kaken zien te poetsen.
Conclusie: gisteren plaatste ik de tekst van “Breathe Me” van Sia: Help, I have done it again / I have been here many times before / Hurt myself again today / And, the worst part is there’s no-one else to blame. Help me eraan herinneren dat ik in 2010 een vrolijk liedje plaats.
Plek in Poule: 3/7 (+20 punten)

Klassement Pimfandischasjo EK-poule na dag 15:

EK Poule Dag 15


Morgen op het programma
(eigenlijk vandaag):
Spanje – Italië (1-0) (het is kop of munt… en ik denk kop)

1 reactie

Geef een reactie