Twee uitstervende beroepen

In dit bericht heb ik het over twee totaal verschillende beroepen die in deze digitale informatiemaatschappij het steeds moeilijker lijken te krijgen. Aan het slot zal ik de twee beroepen via een overbodig, vergezocht bruggetje aan elkaar linken.

Het is een hard bestaan, dat van handelsreiziger. Alle deuren af op zoek naar iemand die de volautomatische tapijthaarverwijderaar of een nieuwe voordeur wil kopen.  Ik denk ook niet dat het er makkelijker op is geworden sinds de digitale revolutie. Handelsreizigers moeten nu nog meer vertrouwen op hun opdringerigheid, hun voeten (tussen de deur) en niet te vergeten hun goedgebektheid. Anders bestellen mensen gewoon dingen op het internet. Bovendien kun je daar producten kopen die je nodig hebt en proberen handelsreizigers je over het algemeen dingen aan te smeren die je NIET nodig hebt.

Toch lijkt me het bestaan van een handelsreiziger mooier dan dat van een medewerker bij een internetwinkel. Je komt in ieder geval nog eens ergens. Ik vraag me alleen af hoe groot de beroepsgroep nu nog is… Ik ben in mijn leven nog nooit een handelsreiziger tegengekomen. Misschien hebben ze ook meer succes in grote landen. Nederland is met zijn compactheid en ‘winkel om de hoek’-principe nu niet het meest geschikte land om je antimagnetische haarborstels te slijten.

Maar mocht het beroep van handelsreiziger verloren gaan dan kunnen de voormalige verkopers wellicht worden ingehuurd om via het internet bestelde pakketjes te bezorgen (en met hun kwaliteiten de omzet van de desbetreffende internetwinkel nog iets vergroten, wellicht?). Wat er ook gebeurt, ze gaan in ieder geval de geschiedenis in als naamgevers van een van de meer prominente operationele problemen. Het Travelling Salesman Problem:

Als er n steden zijn die een handelsreiziger moet bezoeken en je weet de afstand tussen ieder paar van deze steden, wat is dan de kortste weg die kan worden gebruikt om al deze steden precies eenmaal te bezoeken?

Nerd Alert? Wellicht, maar het is handig om te weten wanneer er bijvoorbeeld een kabelnet moet worden aangelegd. Blijkbaar is de rechtstreekse manier om dit op te lossen alle mogelijke routes na gaan en ze vergelijken, maar aangezien het aantal combinaties n! bedraagt (n faculteit = n × (n-1) × (n-2) × … × 2 × 1) wordt dit snel onmogelijk voor meer dan 25 steden. Dan ben je even bezig met rekenen (zeker als je wiskunde A1 hebt gedaan in de tijd dat dat betekende dat je twee uur wiskunde voor dummies per week kreeg, zoals ik). Zo kwam een computer in 1998 in Amerika, na tweeëntwintig jaar rekenen, tot de oplossing voor dik 15.000 steden in Duitsland. En dat was vast alleen West-Duitsland.

Maar goed, ik dwaal af.

Een ander beroep dat wordt bedreigd door de digitale revolutie is dat van geheim agent. Het wordt natuurlijk steeds moeilijker om je als geheim agent te gedragen wanneer je altijd en overal gefilmd wordt. Natuurlijk heb je dan waarschijnlijk een belangrijke organisatie achter je staan die je helpt, maar makkelijk is het niet. Zeker niet als je uiteindelijk door je regering wordt genaaid. Wat als je identiteit wordt gelekt. Dan zijn de rapen gaar.

Neem Valerie Plame. De CIA stuurde haar man, voormalig ambassadeur Joseph Wilson, naar het Afrikaanse land Niger. Daar moest hij onderzoeken of Saddam Hoessein uranium probeerde te kopen voor de aanmaak van massavernietigingswapens. Wilson concludeerde dat het verhaal berustte op valse documenten. Bush zei echter in zijn State of Union (in 2003) dat Saddam had geprobeerd grote hoeveelheden uranium te kopen. Wilson schreef een half jaar later een kritisch artikel in de New York Times en bekritiseerde hierin de regering Bush omdat deze de oorlog tegen Irak probeerde te rechtvaardigen met onbetrouwbare (lees: valse) documenten.

Een week later onthult een columnist, Robert Novak, dat Wilson getrouwd is met Valerie Plame (Wilson), een CIA-agente. Het lekken van de identiteit van geheim agenten is strafbaar in de Verenigde Staten, maar Wilson beweert dat de identiteit naar verschillende journalisten is gelekt. Een onderzoek volgt en uiteindelijk wordt er een rechtzaak aangespannen tegen Lewis Libby, werkzaam in het Witte Huis (werkelijk?). Libby wordt schuldig bevonden aan meineed (en het belemmeren van het proces). De rechter veroordeelt hem tot een gevangenisstraf van tweeëneenhalf jaar en een boete van 250.000 dollar. George W. Bush scheldt de gevangenisstraf vervolgens kwijt. Het is dan ook niet vreemd dat er geruchten rondgaan dat een nog veel belangrijker figuur in het Witte Huis opdracht heeft gegeven tot het lekken van de identiteit na de kritische opmerkingen van Wilson.

Als George W. Bush van popmuziek had gehouden, dan had hij om even te ontspannen vast een aardige CD opgezet. Ik denk echter niet dat The Decemberists in zijn iTunesbibliotheek zijn opgenomen. Ik denk ook niet dat het Republikeinse kamp blij is dat zij met hun nieuwste single de hele kwestie weer oprakelen, zo vlak voor de verkiezingen. Het mag dan wel een vrolijk banjo/Hey Jude/catchy-achtig liefdesverhaal zijn over een man die erachter komt dat de vrouw van zijn dromen helemaal niet Caroline heet.

Valerie Plame,
If that really is your name
I would just shout the same to the world

(…)

But I was just some stupid boy on a bus
When your nom de guerre was code-named Caroline
So my vespa became your chariot
From the green zone Marriott
To be etched upon my mind

Ah.

U bent nog niet afgehaakt?

Ohja!

Ik moet de twee beroepen nog aan elkaar linken!

Nou ja, als een handelsreiziger morgen aanbelt en mij probeert de drie mooie, blauwe singles van The Decemberists aan te smeren (waarop ook Valerie Plame staat), dan zou ik, mits het een goede handelsreiziger betreft, vast ja zeggen. Maar 30 dollar plus nog eens 25 (voor de drie delen in één keer) of 50 dollar (voor een driedelige verzending) is me net iets te gortig. Dan mogen The Decemberists het leven van een geheim agente nog zo romantiseren, het zijn onzekere tijden en dan ben ik door een webpagina alleen moeilijk te overtuigen (plus het feit dat verzendkosten niet van toepassing zouden zijn bij verkoop door een handelsreiziger aan de deur).

Geef een reactie