Noot: Helaas was het niet mogelijk om foto’s te maken.
Signe Tollefsen trio
Signe Tollefsen won twee jaar terug De Grote Prijs van Nederland en dat betekent over het algemeen dat je dan een jaartje of wat niks van de winnaar in kwestie hoort. Signe is achter de schermen hard aan de slag gegaan met haar debuutalbum dat binnen een jaar moet uitkomen. Vanavond staat ze verkouden en wel in het voorprogramma van twee andere sterke vrouwen. Met slechts een gitaar en twee achtergrondzangeressen (die niet zo zeer op de achtergrond staan) vertolkt ze nummers die ooit op CD moeten gaan verschijnen. Ondanks haar verkoudheid weet ze toch te imponeren met haar sterke stem (onder andere in Hooked) en eigenzinnige teksten (Happy Camper – met aarzelende publieksparticipatie).
Muziek van Signe Tollefsen vind je op Myspace en haar website.
Rebekka Karijord
Na Signe wordt het podium snel omgebouwd. Binnen vijf minuten is het podium ingericht voor Rebekka Karijord, door Ane Brun meegenomen als support act. Het publiek ziet, naast de al op het podium gepositioneerde piano, een harp, een loopapparaat (mystery box) en een sitarachtig instrument. Het zijn die instrumenten die Rebekka tijdens haar eerste nummer, The Collector, gebruikt. Een xylofoonloopje, een beat en ‘ahhs’ worden door het looppedaal herhaalt, terwijl Rebekka op overtuigende wijze het nummer ten gehore brengt. Haar set is allesbehalve foutloos, maar fascinerend is het allemaal wel. We krijgen vooral nieuwe nummers te horen, waaronder de pianoballade The Noble Art of Letting Go. Rebekka moet het hebben van haar distinctieve stem die zowel eng en fragiel als wonderschoon en lief kan klinken. Op één nummer krijgt ze hulp van niemand minder dan Ane Brun, maar dit experiment loopt niet helemaal geslaagd: Anes stem overtreft namelijk die van Rebekka en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Maar het voert te ver om een negatief oordeel te vellen. Daarvoor is het allemaal veel te mooi.
The Collector en andere liedjes van Rebekka Karijord vind je op haar Myspace. Meer informatie over Rebekka & The Mysterybox vind je op haar site.
Ane Brun
What am I gonna do? I’m crying a bottle of wine over you
Met die woorden opent Ane Brun het hoofdprogramma. Meteen is duidelijk hoe de drie vrouwen van deze avond met elkaar verbonden zijn: creativiteit. Ane weet haar fascinerende teksten te combineren met een schoonheid die werkelijk waar ongekend is. Hoewel ze verreweg het grootste deel van de set slechts gitaar speelt en zingt, verveelt ze geen moment. Ane Brun mag dan pas laat met gitaar spelen begonnen zijn, aan haar partijen is het niet af te zien. Sterker nog: de complexiteit van de gitaarbegeleiding op nummers als Round Table Conference en Lullaby for Grown-Ups bepalen een groot deel van de schoonheid. De rijkgearrangeerde nummers van Changing Of The Seasons blijven makkelijk overeind in uitgeklede vorm. Dat is waarschijnlijk de reden dat de nummers nu ook in die versie worden uitgebracht (Sketches verschijnt deze week).
Op sommige nummers roept Ane Brun de hulp in van Rebekka Karijord. Zij gaat helemaal op in haar rol als achtergrondzangeres en komt hier misschien nog wel beter tot haar recht dan in haar soloset. Overigens mogen enkele hoopvolle zangeressen en zangers uit het publiek voor Rubber and Soul het podium opkomen en meeneuriën. Maar ook de rest van het publiek (waarvan de gemiddelde leeftijd duidelijk hoger ligt dan het tiental fans op het podium) moet uiteindelijk meedoen.
Tussen de nummers door vertelt Ane Brun vele anekdotes. Naast de gebruikelijke verhalen over touren komt ook het hebben van een eigen platenlabel aan bod: it’s so much fun, you can basically do whatever you want. De publicatie van Sketches is daar het zoveelste bewijs van. Naast eigen werk speelt ze ook covers, zo komt True Colours langs in een kippenveluitvoering en wordt ook Big in Japan uitgekleed en ontdaan van zijn jaren tachtig sausje. Het publiek krijgt er geen genoeg van. Ruim twee uur duurt het voordat Ane Brun aan haar laatste nummer van de avond begint: het mooie Gilian. Een staande ovatie is het gevolg. En die is meer dan verdiend.
Meer Ane Brun vind je op Myspace en op haar zeer complete website.
