En nu gonst het internet weer van het Radioheadrumoer. Ofwel een hele goede imitator, ofwel de band zelf, heeft een liedje (These Are My Twisted Words) geplaatst op het forum van de (overigens zeer goede) fansite At Ease. Verder zat er bijna geen informatie bij. Inmiddels is er een domein getiteld wallofice.com, dat leidt naar de webwinkel van Radiohead. Voeg daaraan toe dat de bandleden van Radiohead recentelijk in interviews zeiden dat ze voorlopig geen albums gaan uitbrengen maar dat er wel nieuw werk ligt en je hebt wat nu geldt als de publieke opinie: er komt maandag een downloadbare EP uit met nieuwe Radiohead liedjes. Er zijn net zoveel argumenten voor als tegen deze theorie, maar we kunnen in ieder geval concluderen dat dit rumoer het internet in bedwang houdt. En dat ik er HEEL ERG moe van word.
Want als maandag blijkt dat er een nieuwe EP is, dan heeft Radiohead wederom een sterke marketingtruc uit de kast gehaald. En als maandag blijkt dat er niks nieuws is, dan heeft iemand anders een goede truc uitgehaald. Dat zou prijzenswaardig kunnen zijn: Radiohead gebruikt de internetgeruchtenmachine namelijk volledig. Maar ik word er zo MOE van. De band had dit gerucht al dagen geleden kunnen ontkrachten als het niet waar zou zijn. Dan waren we er vanaf geweest. Maar nee, we moeten weer zo nodig dagenlang obsessief bezig blijven met een potentiële ep van Radiohead. En ALS die EP dan uitkomt, dan is ie natuurlijk LEGENDARISCH. Bij iedere andere band had ik waarschijnlijk mijn petje afgenomen, maar dit is Radiohead. Een gevestigde band die toch wel platen verkoopt. Er is geen kunst aan om platen te verkopen als je een groep volgelingen hebt die toch alles doet wat je vraagt. Het is niet zo dat we te maken hebben met een vaag bandje. We hebben te maken met een U2 of met een Coldplay, maar met een significant ander imago. En dan is het ineens legendarisch? Blijkbaar.
Jongens. Radiohead is ook maar een band. Ze maken liedjes waar je van kunt houden als je dat graag wilt. Live doen ze het bijzonder goed, maar ook daarin zijn ze niet uniek. Radiohead probeerde met In Rainbows een statement te maken. En dat is de band gelukt. Maar het is een leeg statement. Radiohead is geen band die moet worstelen om te overleven. Het is gewoon een verveeld groepje mannen van bijna middelbare leeftijd. ZE zijn allang ‘binnen’ . Ze mogen dan niet het toonbeeld van commercie zijn, maar ik zou Radiohead wel degelijk willen positioneren als alternatieve boyband: het geld, de fanbase en de middelen om platen te verkopen, hebben ze tot hun beschikking. Dan is er natuurlijk geen kunst meer aan 0m het halve internet in je greep te houden. Maar ik vind het vooral oneerlijk voor de kleine bandjes die zijn aangewezen op alternatieve methodes en qua publiciteit worden weggedrukt door dit soort onzin. Rot op Radiohead. Maar ruimte voor de rest. Blijf vooral goede muziek maken. Maar cut the crap.
3 reacties
Ik begrijp eigenlijk totaal niet waar je je nu aan ergert. Hoe maakt zulks een actie als die van Radiohead nu het moeilijker voor kleinere bandjes? Is het niet eerder zo dat op deze wijze alternatieve manieren om als band je product aan te prijzen bij de massa juist toegankelijker worden, precies omdat een gerenommeerde band als Radiohead die manier ook waardeert? Meer mensen worden bekend met zulks een manier, dus meer mensen zullen het – ook van andere bands – weten te vinden. Of meen je dat een band die reeds de middelen heeft om hun muziek uit te brengen op de achterlijke wijze die de muziekindustrie voorschrijft zich niet meer mag wenden tot deze alternatieve methodes?
Verder lijkt het een probleem te zijn voor jou dat veel mensen in rep en roer zijn door een of ander nummer dat verschijnt op een forum. Dat is toch prachtig voor iedere echte fan of geïnteresseerde? Ik kan me ook herinneren dat ik jou ook op fora Turin Brakes songs, zeldzaamheden, bootlegs en songs waaromheen enige obscuriteit over de oorsprong hing, uitvoerig zag bespreken met andere Turin Brakes fans. En dat is je goed recht! Net als dat veel mensen dat nu blijkbaar (ik heb er behalve jouw post nog niets van gezien overigens) omtrent dit Radiohead-nummer doen.
Geroddel en geruchten zijn een strategie in vrijwel iedere release van iedere artiest geworden, en volgens mij is dat maar goed ook. Het doet de mens zijn verwachtingen aanwakkeren en de voldoening vergroten zodra de plaat in bezit is. Turin Brakes bracht ook het nummer Dark on Fire voor de release van het album de (internet)wereld in, wekte hiermee grote verwachtingen en deed, tenminste onder mijn vrienden, maar zéker ook op het net, een groot beroep op de stijgende verwachtingen en de spanning naar de uiteindelijke release. Als daar dan géén statement van de band aan hangt dat het daadwerkelijk een song van hen is, voedt dat alleen maar de noodzakelijke en voor de fans welverdiende spanningsboog naar een (eventuele) release.
Als je als bandje deze week je EP / album uitbrengt. Dan ben je mooi de Sjaak op veel muziekblogs, omdat je door dit nieuws wordt weggedrukt. In die zin schaadt het een aantal bandjes wel een beetje. Maar ik vind het vooral minder fijn dat er bij Radiohead een soort ‘heilige’ status omheen moet hangen. Dat vervolgens de rest van de muziekwereld praat over ‘een Radiohead doen’ als je je muziek bijna gratis weggeeft (of mensen geld laat doneren). Die status verdienen ze niet, vind ik. Ik vind het goed dat ze hun muziek op alternatieve wijze de wereld in helpen en ik ben zelfs erg voor ‘alles zelf doen’, maar bij Radiohead gaat dit op relatief makkelijke wijze, omdat de fanbase erop zit te wachten. Andere (beginnende) bandjes moeten daar harder voor werken. Allemaal prima, want Radiohead heeft natuurlijk geweldige muziek uitgebracht, maar dat is voor mij nog geen reden om een standbeeld voor de band op te richten omdat ze het op deze wijze doen. Als pak ‘em beet Steven Spielberg aankondigt een indie film te gaan maken, dan gaat hem dat gegarandeerd makkelijker af dan een beginnend filmmaker die zonder connecties toch een budget bij elkaar moet zien te krijgen. Ik vind het dan ook knapper dat een beginnend bandje de met eigen geld gemaakte debuut-EP weet uit te verkopen op de ‘alternatieve manier’, dan dat Radiohead dat doet (die nemen gewoon minder risico op zo’n moment). Toch is Radiohead dan de genie…. Bij Pitchfork, Stereogum en dergelijken zijn de superlatieven niet van de lucht. Maar als enig ander bandje zelf een EP uitbrengt en zelf een liedje zou lekken/publiceren, dan zou het veel minder commotie opleveren. Het is commotie om niks: een band zet misschien een nummer op internet (misschien – want het is nog niet eens zeker of het een echt liedje is). Ik hoop zelf ook dat er nieuwe muziek van Radiohead komt, aanstaande maandag, maar waarom het dan weer briljant en geweldig moet zijn dat het op deze manier gaat?
Enkele weken geleden nog lekte Sondre Lerche op Twitter een nummer van zijn aankomend album. Daar hoor je niemand over – in ieder geval niet op deze manier. En het is een heel mooi nummer. Natuurlijk speelt Radiohead het goed (ik zou erg verbaasd zijn als er maandag geen announcement komt). Zoals je zegt: er is niets spannender dan de aanloop naar een nieuwe release en het is slim als de artiest hier met enig mysterie op inspeelt… Vandaar ook dat iedere nieuwe bandbiografie de woorden ‘we waren bijna uit elkaar gegaan’ bevat. Dat maakt het allemaal net even sappiger. Radiohead doet dat op een eigen manier. Maar de redenatie Radiohead = groots en geweldig dus Radiohead doet iets = groots en geweldig gaat er bij mij niet in. Ik vind dat nieuwe nummer van Radiohead best aardig en ik vind het leuk om er over te discussiëren, net zoals ik over bijna alle muziek graag discussieer. Maar ik heb meer respect voor bijvoorbeeld de opkomst van de Arctic Monkeys (die ik overigens minder gaaf vind dan Radiohead). Kortom: Radiohead mag van mij best muziek op deze manier uitbrengen, maar waarom moet het dan vervolgens zo worden opgeblazen? Ik vind Radiohead blijkbaar minder heilig dan de rest van de wereld. Het feit dat ik al enkele mailtjes + tweets heb mogen ontvangen dat ik niet moet zeiken over Radiohead, illustreert mijn punt. Het is niet zo zeer de manier waarop het gebeurt, maar de nare bijsmaak die ik in ieder geval proef. Maar misschien ben ik daarin de enige.
‘Een Radiohead doen’, daar had ik nog nooit van gehoord en ik ben het geheel met je eens dat zulks natuurlijk totale onzin is en de band veel teveel eer aan doet. Maar natuurlijk is het niet anders geweest voor Radiohead om deze status te bereiken en -vooral – te behouden. Hoeveel bandjes zien we niet komen (met een veelbelovend album) en gaan (zonder dat iemand er nog naar om kijkt), simpelweg omdat ze niet de kwaliteit in huis hebben of kunnen behouden. Een band die dit door jaren (decennia!) heen wél kan behoort dan ook de gepaste roem toe. Dat dit tot een soort ‘heiligverklaring’ zou leiden valt te bezien, maar inderdaad, mensen zijn nu eenmaal soms erg geneigd om zich totaal op 1 band te storten, wat soms krankzinnig idolate vormen aanneemt.
“Ik vind het dan ook knapper dat een beginnend bandje de met eigen geld gemaakte debuut-EP weet uit te verkopen op de ‘alternatieve manier’, dan dat Radiohead dat doet (die nemen gewoon minder risico op zo’n moment).”
Maar dat is ook knapper. En ik denk eerlijk gezegd dat alle ‘fuss’ meer gaat om dat gebaar dat Radiohead met hun alternatieve verspreiding probeert te uiten. En daar krijg je inderdaad vrij snel – als een grote band dit doet – gevoelens van hypocrisie bij, maar eerlijk gezegd moet ik stellen dat als ze het op de oude vertrouwde manier geld-aftroggelende manier doen ik echt niet meer respect voor ze krijg. Dan blijft over: lopen ze andere bands dan voor de voeten? Vanuit het perspectief van de luisteraar en zijn/haar geld in ieder geval niet: daar blijft meer van over om nieuwe bands mee te ontdekken. Wat betreft bekendheid denk ik eerlijk gezegd niet dat dat met zulks (dat lekken en _gratis_ albums afleveren) anders werkt dan iedere andere polarisatie nieuws van de Groteren. Uit wat je zegt, “Radiohead mag van mij best muziek op deze manier uitbrengen, maar waarom moet het dan vervolgens zo worden opgeblazen?”, blijkt ook dat dit alles totaal niet bij Radiohead zelf ligt, maar simpelweg bij de massa, en we hoeven slechts in de geschiedenisboeken te duiken om te zien hoe goed ‘men’ zich voelt om en hoe ver men kan gaan door bij een massa te horen. Maar dit ontken je ook niet. Ik snap alleen niet dat het je een nare nasmaak ten opzichte van Radiohead geeft en niet ten opzichte van dat kuddegedrag alleen!