9 januari 2006, iets na tienen ’s avonds. De telefoon gaat.
Stefan: Hallo, met Stefan.
Ik: Ja, dit is Stefan uit de toekomst.
Stefan: Ja, grapjas. Even serieus.
Ik: Nee, ik ben het echt, Stefan. Ik ben jou, maar dan op 9 november 2009.
Stefan: Jaja, is de paus al dood?
Ik: Ja, die stierf op 2 april 2005, dat weet jij ook! Dat is al geweest. De nieuwe leeft nog.
Stefan: Je bent het echt!
Ik: Ja, ik bel met belangrijk nieuws.
Stefan: Oh? Heb je voorkennis die ik kan gebruiken om rijk te worden?
Ik: Nee, dat is illegaal.
Stefan: Wat heb je dan te vertellen?
Ik: Nou, ik zit terug te lezen op mijn/jouw/onze website en ik zie dat je de Arctic Monkeys zojuist hebt neergesabeld.
Stefan: Nou, neergesabeld… Dat is misschien wat sterk. Ik vind ze gewoon veel schreeuwen.
Ik: Ja, nou… Ik bel dus om te zeggen dat je de derde cd heel gaaf gaat vinden.
Stefan: Hahahahahahahahahahahaha….
Ik: *kucht*
Stefan: Hahahahahahahahahahahaha
Ik: *kucht luider*
Stefan: Haha…
Ik: Dus…
Stefan: Ha. Maar alle gekheid op een stokje: is 9 november 2009 de nieuwe 1 april?
Ik: Nee, je vindt hem echt best goed.
Stefan: Dat kan ik me nauwelijks voorstellen. Luister ik dan ook geen Turin Brakes meer?
Ik: Nou, dat nog wel. Maar alles wat je stom vond aan de Arctic Monkeys is niet meer aanwezig op deze plaat.
Stefan: Wat? De schreeuwerige teksten, de veel te puntige gitaarriffs en de hak-op-de-takpop?
Ik: Ja, ze hebben met die dude van Queens of the Stoneage samengewerkt en daardoor is de plaat evenwichtiger en stemmiger geworden. Er staan een paar echt goede nummers op, die een mooie sfeer uitademen. Het is een stuk serieuzer geworden allemaal en er staat zelfs een cheesy ballad op, getiteld Cornerstone. Al is dat zeker niet het beste nummer van de plaat. Dance Little Liar en Crying Lightning zijn ook heel goed.
Stefan: Dus eigenlijk zijn ze volwassen geworden?
Ik: Ja, zo zou je het misschien het beste kunnen omschrijven.
Stefan: Maar hoe komt dat dan?
Ik: Nou, die zanger, die Alex Turner, die begint ergens tussen onze jaren in een zijproject en dat is een heel beschaafd gearrangeerd gedoe. Ze noemen zich The Last Shadow Puppets. En dat hoor je nu ook terug in de nieuwe CD. Weliswaar wordt er geen blik strijkers opengetrokken, maar het is beschaafder en mooier.
Stefan: Je bent wel erg positief. Dadelijk zeg je me nog dat het je favoriete CD van het jaar is!
Ik: Nou, dat is me wat te gortig. Maar hij is erg goed.
Stefan: Nou, fijn dat je me dat even vertelt. Maar ik mag het zeker niet op ditisstefan.nl zetten?
Ik: Nee, dan doorbreek je de tijdslijn en vergaat mijn wereld. En Turin Brakes bestaat nog, ze komen zelfs begin 2010 met een nieuw album op een nieuw label. Al zijn ze er niet veel groter opgeworden. De Arctic Monkeys zijn nog onverminderd populair.
Stefan: Oké. Nou bedankt voor de informatie. Maar eh… nog 1 vraag… wanneer komt de nieuwe CD van de Kings of Convenience? Dit jaar nog?
Ik: Nee, pas in de herfst van 2009.
Stefan: Maar goed dat we de derde cd van de Arctic Monkeys dan leuk vinden.
Ik: Ja, dat is in ieder geval iets.
Stefan: Dag Stefan!
Ik: Peace Out, Player!
vier uit vijf
