Een wit laken bedekt het leven

Vergeef me als u deze titel té poëtisch vindt, maar ik gaf (voor de verandering een keer) de voorkeur aan een mooie titel in plaats van net als de rest van Nederland de draak te steken met de sneeuw. Ik begin eigenlijk aan ieder jaar met het idee “dit jaar gaat het beste jaar ooit worden.” Er zijn altijd dingen waar ik naar uitkijk. Van een nieuwe mijlpaal tot een nieuwe cd, van kleine overwinningen tot geestelijke veldslagen die gewonnen moeten worden. Eerlijk gezegd win ik die veldslagen lang niet altijd en in sommige gevechten ben ik nog steeds meer dan betrokken.

Er waren heel veel mooie dingen het afgelopen jaar, maar er waren ook veel dingen die enorm tegenvielen. Terwijl ik, met name de laatste paar maanden, het idee heb dat mijn leven alleen maar leuker wordt, zijn er ook steeds meer dingen die me droevig stemmen. Oneerlijke dingen. Toch blijft er een soort evenwicht bestaan. De droevige dingen worden droeviger, de leuke dingen zijn oprecht ook leuker. Waarschijnlijk is dat gewoon ‘het leven’, maar ik merk dat ik iets minder optimistisch ben over 2010 als dat ik over 2009, 2008, 2007 was. Aan de ene kant vrees ik een status quo, aan de andere kant vrees ik keuzes. En toch probeer ik zonder zorgen door het leven te huppelen. In de hoop dat andere mensen er achteraan huppelen. En dat als we allemaal huppelen, we niet door hebben dat het moeizaam gaat. En dat ik dan ook mijn zorgen vergeet. Het (avontuurlijke) leven lijkt tegenwoordig na je studie voorbij te zijn. Ik zou NU het avontuur in moeten. NU moeten leven. Maar als dat betekent dat ik allerlei situaties zou moeten forceren, dan hoeft dat voor mij helemaal niet. Ik vind het veel leuker om gewoon met aardige mensen een gezellige avond te hebben, zonder dat ik meteen de helft van mijn hersencellen moet doden. Ik vind in mijn omgeving steeds meer mensen die dat ook vinden. Dat is een positieve ontwikkeling. Dan ben ik misschien maar een oude zak in een jong lichaam, maar wel een leuke oude zak.

Deze dagen bedekt een witte laag het leven. Ik hoop dat als het witte laken verdwijnt, 2010 alles is wat iedereen ervan verwacht, maar dat het bovenal een mooi jaar is. Ik verwacht dat er heel veel mooie dingen staan te gebeuren. Ik begin met een nieuwe baan, mijn eerste échte, een nieuw avontuur dat hopelijk een groot succes gaat worden. Ik ga als het goed is ook mijn eerste uren op de radio presenteren en er valt weer genoeg te beleven op het gebied van mijn favoriete band. 2010 heeft de ingrediënten om weer een fantastisch jaar te worden. Maar dat had 2009 eigenlijk ook. Het kan dus alle kanten op gaan. Maar ik hoop op het beste.