Verder moet ik bekennen dat deze reek van Wie is… de Mol? mij nog niet gegrepen heeft. Misschien is het omdat ik op donderdag in principe geen tijd heb om live te kijken en ik dus ben aangewezen op Uitzending Gemist, misschien is het gewoon een saaie reeks. Pas afgelopen donderdag begon er wat spanning en drama in de serie te komen. Hoewel, het was wel kinderachtige actie. De kleren van Frits Sissing werden gestolen (op zich een aardig idee), maar toen Frits vervolgens kleren terugstal, zette Kim meteen pruillip op. Ze zei nog net niet dat het “kei gemeen” was. Ook over wie er als eerste de sleutel / vrijstelling mocht pakken werd behoorlijk kinderachtig gedaan: “Daarom niet!” Groei op, mensen.
Wat dat betreft doet Frits het niet heel slecht. Hij is in ieder geval sluwer dan de overige kandidaten. Jammer genoeg vind ik hem ook best wel storend. Op de een of andere manier vind ik zijn gedrag net iets té gemaakt. Ik bedoel, er zal genoeg gemonteerd worden, maar hoe die cameraploeg hem midden in de nacht volgt waarna hij als een straatrover de restjes van de barbecue opvreet. Ik kan er niet vrolijk van worden.
Feit is dat ik nog geen enkele kandidaat heb gezien waarvan ik HOOP dat die De Mol is. Ja, misschien Arjen Lubach, maar gezien het feit dat hij de minst bekende van het stel is, is ook hij een vrij onbevredigende mol. Je hoopt dat het iemand is die iedereen enorm voor de gek houdt, maar tot nu toe is het enige wat De Mol hoeft te doen: rondlopen en doen alsof het hem iets kan schelen. Ik mis in deze aflevering het vuur, het enthousiasme… Daarmee kom ik uit bij mijn jaarlijks terugkerende argument: met onbekende mensen is het leuker. Mensen die wíllen meedoen, gaan verder en dat is leuker om te zien. Dan bedoel ik niet dat ze allemaal enge dingen moeten doen, ik bedoel dat onbekende mensen enthousiaster zijn en minder bevooroordeeld. Maar goed, we kunnen niet meer terug nu… Dan haakt de helft van de kijkers natuurlijk af.
Dat brengt me bij mijn tweede punt. Vroeger kwamen deelnemers zichzelf nog wel eens tegen en moesten ze grenzen verleggen. BN’ers die met zijn allen in twee tentjes moeten slapen. BIG DEAL! Verder worden er alleen maar psychologische spelletjes en traditionele zoek- en vindspellen gespeeld. Waren de opdrachten op of had het programma dit jaar gewoon een andere redactie? Of wordt het verzekeringstechnisch te duur om BN’ers te laten parachutespringen? De psychologische spelletjes zijn leuk als de groep klein is, tegen het einde, als de deelnemers moe en uitgeput zijn. Nu moet het een mooie, spannende reis zijn. Dit jaar merk ik er echter niets van en voel ik me om die reden ook minder betrokken bij het spel en de kandidaten. Jammer.
Mijn nieuwe gok is Sanne. Al maakt het me op dit moment eigenlijk weinig uit wie de mol is. Hopelijk verandert dit na de volgende aflevering?