Stefan luistert: Train – Hey Soul Sister

Van het weekend hoorde ik hem voor het eerst op de radio. Ik luister niet zo vaak 3FM meer, laat staan Noordzee FM of Skyradio… Maar goed, ik hoorde het nummer en ik had eigenlijk geen idee van wie het was. Maar het klonk als een slechte Amerikaanse rockband die dacht “laten we een Jason Mraz-achtig nummertje doen.”

Kom ik er heden ochtend achter dat het van Train is. Jawel, Train. Van Drops of Jupiter Train. Die rockband die NEGEN jaar geleden voor het laatst een notering in de top 40 had. Negen jaar! In Amerika zijn ze iets populairder, maar ook niet bepaald mainstream:

Train is one of the stranger cases in pop music. While they’ve been ubiquitous on radio since 2001’s smash single “Drops of Jupiter” and have sold literally millions of albums, they are still considered by many to be an outsider act; they fit nowhere handy on the pop culture radar screen. Despite a sound as quintessentially American as the Counting Crows’, and 11 years of slogging it out in bars, theaters, and concert halls, they seem to get very little respect. (Allmusic)

Achteraf had ik het natuurlijk moeten weten. De stem van de zanger is in die jaren nauwelijks veranderd en Drops of Jupiter was ook al behoorlijk glad. Maar het gebruik van de ukelele zette mij op het verkeerde been.  Bovendien vond ik de tekst van de oude hit nog wel wat hebben. Redelijk aardige beelden afgewisseld met clichés. Dit in tegenstelling tot Hey Soul Sister, dat is opgebouwd uit referenties naar popnummers en clichés:

Hey Soul Sister,
Ain’t that Mr. Mister on the radio? Stereo?

The way you move it, yea you know!
Hey Soul Sister,
I don’t wanna miss a single thing you do, tonight!
Heej Heejheej Heejeheejeheej Heej

Mocht er een fatsoenlijke boodschap in het liedje zitte, dan verdrinkt dat nu in een gladde productie en nietszeggende lyrics. Het is een lekker nummer. Maar het bereikt ook tamelijk snel de irritatiegrens.

Toch vind ik het een hoopgevende gedachte dat one-hit-wonders een comeback kunnen maken. Train raakt vast weer binnen no-time in de vergetelheid, maar ze kunnen in ieder geval constateren, dat als ze dan hun ziel dan verkopen en een übercommercieel nummer uitbrengen, dat dat dan wel een hit wordt. Dat lukt immers ook niet iedereen. En ach, het is catchy en het werkt. Dan ben ik ook niet de beroerdste…

Geef een reactie