Stefan leest: De Millennium Trilogie (3)

Voortgang: boek 2 (De Vrouw Die Met Vuur Speelde), blz. 123. 
Aantal doden: niet meer bij mijn vorige bericht (hierna aangeduid met x).
Aantal manonvriendelijke passages: 1 (één)
Aantal vrouwonvriendelijke passages: niet overdreven veel
Huidige gemoedstoestand: We beginnen er weer in te komen.
Huidige waardering: De opzet ligt er, er wordt nog lekker gestrooid met cliffhangers en er zijn mysterieuze badguys.
Zweeds gerecht van de week: Äppeltårta

De afgelopen weken heeft het lezen even stil gelegen. Ik had het erg druk met andere dingen (ook leesbare dingen). Tot nu toe kom ik met name toe aan het lezen in de weekenden. Sterker nog, ik lees deze boeken vrijwel uitsluitend in het weekend.

In mijn vorige rapportage gaf ik aan redelijk sceptisch te zijn. Nu ik op bladzijde 123 ben, durf ik met enige zekerheid te stellen dat het boek niet te veel hetzelfde terrein opnieuw gaat verkennen. De criminaliteit die in het tweede boek centraal gaat staan, is wellicht net zo vrouwonvriendelijk (want: vrouwenhandel), maar toch aanzienlijk anders dan de rituele moorden die in het eerste boek centraal stonden.

Helaas heb ik het vermoeden dat ik slachtoffer van spoilers ben geworden. Nietsvermoedend sloeg ik namelijk de filmpagina in de krant open en de eerste regel luidde aldaar “Waar waren we gebleven? Ohja: [SPOILER ALERT].” Ik kan dat soort kennis dan niet meer vergeten en ik vind het wel een beetje jammer dat ik in ieder geval een vaag vermoeden heb, welke kant het verhaal op gaat. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de climax van dit tweede boek nog ver weg is en dat er nog aardig wat leesplezier te gaan is. Larsson strooit in dit tweede deel achteloos met cliffhangers, halve onthullingen en teasers. Het zal nog wel even duren voordat alle vragen beantwoord zijn en ik heb nu ook weer niet de neiging het boek in één weekend uit te lezen, maar boeiend is het in ieder geval.