De eerste twee afleveringen vielen nog best mee. Ik was niet blij met de terugkeer van The Quiz Broadcast en Get Me Hennimore (twee reeksen die mijns inziens al halverwege de vorige serie waren doodgebloed), maar verder waren de afleveringen “traditioneel” absurd en grappig. Soms waren de sketches erg flauw, soms waren ze bijna te absurd, maar ze zijn in ieder geval grappig of grappig bedoeld. Ik hoef ook niet van iedere sketch over de grond te rollen van het lachen. Mitchell en Webb haalden op bijna snobistische wijze absurde gewoontes onderuit.
Dat ging ruim drie series goed, maar deze vierde serie begint de koek op te raken. De vierde serie zelf zou ik willen omschrijven als “ruim voldoende”, maar dat komt omdat er iedere aflevering wel één of twee sketches waren die de aflevering dusdanig omhoog trokken, dat deze weer oké werd. Aan de andere kant waren er ook sketches die van de categorie “leuk bedacht, maar niet meer dan dat” waren. Het grote nadeel van deze sketches: vaak duurden ze drie minuten. Als je bijvoorbeeld bedenkt: “Het is grappig om een semi-Duits absurd televisieprogramma over statistiek te maken met een kleurrijk decor en grafieken gemaakt van eten.” Dan kan dat een leuke sketch opleveren. Kán. Wellicht. Eéntje. Niet drie dus. En in dit geval waren ze alledrie niet grappig.
Maar goed, boos kun je er bijna niet om worden als er een juweeltje bij zit over het laboratorium van Garnier:
Of deze sketch, over een geheim genootschap dat de wereld runt door net niet aangeschoten te zijn:
Jammer genoeg duren veel sketches te lang. Het lijkt of ze gewoon moeite hadden met het vullen van zes keer een half uur. Dan valt zo’n pareltje over de maanlanding in het niets:
Of deze over David Mitchells ideale vrouw:
En dan was er nog het absurde einde van deze serie. In de vierde aflevering wordt Blackadder door de heren te kakken gezet vanwege het slow-motion, emotionele einde. De laatste sketch van deze serie was echter niet minder emotioneel:
Betekent deze bijna tranentrekkende sketch dat That Mitchell and Webb Look ten einde is? Ik hoop van wel én van niet. Ik hoop van niet omdat de sketch show nog steeds vermakelijk is, al hoef je niet om iedere grap te lachen. Ik hoop van wel, omdat ik bang ben dat als er volgend jaar alweer een nieuwe show is, dat het niveau dan nog verder daalt. Dus hopelijk nemen Mitchell en Webb de tijd om deze serie te evalueren en écht nieuwe dingen te verzinnen.
