Herfst

Op sommige avonden ruikt de stad naar thee. Als er genoeg bladeren op de grond liggen, de wind hard genoeg waait en er genoeg water uit de hemel valt. Dan kan de stad naar thee ruiken. Gewone English Breakfast van Pickwick. Of eventueel naar Earl Grey.

Dan luister ik meteen melancholische muziek, al doe ik dat het hele jaar door. Het is de enige tijd dat die muziek niet alleen past bij mijn gemoedstoestand, maar ook bij het decor waar ik in rondloop.

Overigens is dat een van de weinige aspecten van de herfst die ik wél kan waarderen.

Geef een reactie