[De Rijles Kronieken] Les 6 & 7: Doseren en draaien

Dat doseren, dat lukt nog niet echt. Het moet allemaal natuurlijk aanvoelen en makkelijk zijn, maar ik geef of teveel gas, of te weinig gas. Ik rem te hard of te subtiel, ik trap de koppeling in op verkeerde momenten en ik stuur te scherp of te zacht in. Oké, ik heb niemand schade berokkend en ik overdrijf het hier allemaal een beetje, maar ik schreef het al eerder: zo natuurlijk als fietsen voelt, zo onnatuurlijk voelt het rijden in zo’n metalen bak. Mijn rijleraar vertrouwde mij vandaag (les 7, na een bijzonder matige zesde les met hellingproef maar zonder veel enthousiasme van mijn kant) toe dat hij zelf auto rijden makkelijker vindt dan fietsen. Dat kan ik me dus totaal NIET voorstellen.

Toch oefende deze zevende les me wat meer vertrouwen in. Ik zie wel goed waar het pijnpunt zit… Ik ben enigszins gestresst in de auto. Ik probeer wel relaxed te zijn, maar uiteindelijk ben ik toch enigszins bang dat ik de auto tegen een ander voertuig aan parkeer. Ik probeer best te ontspannen, maar onbewust ben ik bang dat één van de vele handelingen die je moet nemen fout gaat en dat het dan uit met de pret is. Hoewel rechtdoor rijden echt geen stressmoment voor mij is, is het verrichten van acties nog steeds reden tot een zuchtje paniek… Geen grote “HELP WAT GEBEURT ER”-paniek, maar het soort paniek waarvan je net iets harder probeert te schakelen dan nodig is, net iets te hard op de rem trapt of net iets teveel gas bijgeeft. Ik heb het idee dat het wel beter gaat, maar ik ben niet de snelste leerling aller tijden. Ik raak zelfs zelf enigszins gefrustreerd als ik weer met de versnellingsbak omga alsof het een of ander houten mechaniek is. In avondspitsdrukte snel een drukke weg oprijden en dan gas geven, schakelen, bocht maken, goed uitkomen en verder optrekken, dat zijn nog steeds veel handelingen tegelijk. Maar als straks het schakelen en het pedalenwerk een automatisme wordt en ik het kijken en mikken fatsoenlijk beheers, dan gaat het natuurlijk allemaal een stuk soepeler.

Gelukkig gingen we ook weer wat dingen oefenen om de auto beter onder controle te krijgen. In dit geval dus draaien in drie bewegingen. Het is best onnatuurlijk om je op de koppeling te concentreren terwijl je aan het draaien bent, maar het idee werd in ieder geval duidelijk. Ik had natuurlijk al van de bijzondere verrichtingen gehoord en ik snap dat ze nuttig zijn, maar ik had me nooit gerealiseerd dat ze ook hun bijdrage leveren aan het onder controle houden van je auto. Aan het goed onder controle houden heb je natuurlijk altijd iets, ook wanneer je met 30 of 50 of 80 over de weg rijdt. Ik vond het zelfs best leuk om te doen, dat draaien van de auto. Na les 6 had ik een vrij vervelend gevoel, dat het allemaal zoveel moeite kost, maar les 7 was al met al best leuk.