Oké, ik verhuis pas 1 maart, wat betekent dat volgende week zondag pas de laatste zondag in mijn kamer is. Maar die zondag ben ik waarschijnlijk druk met dozen in pakken, zoals er ook nu al negen ingepakte dozen in mijn kamer staan. Daar zullen er nog een stuk of vier-vijf-zes bijkomen en dat is dan mijn Nijmeegse leven ingepakt. Die kunnen we dan 1 maart verhuizen naar mijn nieuwe studio, hemelsbreed minder dan een kilometer verder. Vandaag is het nog niet zo ver. Dus is dit vandaag de laatste rustige zondag in mijn oude vertrouwde kamer.
Vierenhalf jaar heb ik er gewoond, op de Willemsweg. Via deze site werd mij deze kamer getipt en hoewel mijn huisbaas niet de meest communicatieve of actieve huisbaas was, heb ik er nooit spijt van gehad dat ik hier ben gaan worden. Wel heb ik regelmatig gezocht naar iets anders. Iets groters, goedkopers en iets gezelligers. Zo’n leuk studentenhuis met gezellige mensen en een gemeenschappelijke woonkamer. Uiteindelijk eindigt mijn residentie op de Willemsweg met drie hele leuke gezellige huisgenoten, die ik oprecht met wat pijn in mijn hart achterlaat. Het zal allemaal veranderen, maar gelukkig woon ik maar drie straten verderop. In theorie zouden ze met de afwas naar mij kunnen komen, zodat ik die in de vaatwasser kan doen.
Dat neemt niet weg dat ik blij ben dat ik ga verhuizen. In 2009 schreef ik al dat ik toe was aan iets nieuws. Inmiddels zijn we twee jaar verder en nu is het zover. Eerlijk is eerlijk, ik heb hier langer gewoond dan ik had verwacht en het is met name voor mezelf heel goed dat ik wegga. Mijn nieuwe studio wordt een fijne plek, denk ik. Dat ga ik er van maken. Vandaag is de laatste rustige zondag in mijn kamer. Ik ontdekte vanochtend ineens dat er een lampje zat in mijn badkamerkastje. Vierenhalf jaar heb ik hier gewoond en vandaag ontdek ik nog iets nieuws. Het is altijd interessant geweest om hier te wonen. Maar het tijdperk Willemsweg is ten einde. Nog negen dagen en dan slaap ik in mijn nieuwe studio. Het stemt me een beetje weemoedig dat ik deze kamer verlaat – het is toch mijn thuis geweest voor zo’n lange tijd -, maar het is mooi geweest.
