Toch ben ik ze een beetje blijven volgen. Want ja, als singer/songwriter fan wil je af en toe iets meer uptempo, iets meer snelheid, iets meer schwung. En nu stonden ze dus op De Affaire. En ik was er min of meer toevallig ook.
Het leuke aan Pete en zijn Piraten is dat ze snelle liedjes die dan ineens intiem worden en intieme liedjes die ineens snel worden. Dat weet je nooit met die band (tenzij je de liedjes kent). De zanger gaf de volle 100%, maar sommige andere bandleden leken een beetje verveeld op dit voor hun vast ‘random’ festival te staan in een ‘random’ Nederlandse stad. En misschien was Pete and the Pirates misschien ook een beetje een random keuze. Maar daar gaf het publiek na tien minuten niet meer om. Die konden de gezellige no-nonsense muziek van de band wel waarderen. Echt Engels, maar vrolijk en dansbaar (gezien het niet al te warme weer was dat fijn).
Maar het geluid was dus een beetje jammer. De zang was soms moeilijk te horen en ook andere instrumenten kwamen niet altijd even goed naar voren. Ook kakte het optreden na 25 minuten even in, toen de band wat rustigere nummers speelde (die af en toe ineens toch uptempo bleken). Tegen het einde maakte de troep piraten het weer goed met onder andere het leuke Come To The Bar. Al met al een leuk optreden dus, van een leuk bandje.
Hier bekijkt u een akoestische sessie van de band. Ok Moj.
