[Bodešče] 4: Wespen aan de wandel

Vrijdag 12 augustus 2011

Er is niets beter dan na een goede danwel redelijke nachtrust dan een lekkere douche en een net zo lekker ontbijt op ons balkon. Ten minste, dat zou je zeggen.

Eerst de douche.

De douche is aan de krappe kant, waardoor je continu het gevoel bekruipt dat het gordijn tegen je kont aan plakt. Wat ook het geval is. De vraag ‘heb ik nu een dikke kont of is de douche gewoon klein?’ moet door ons aller hoofden zijn gegaan. Beide onderdelen zijn ook vast met ‘ja’ beantwoord. Dat de douche klein is, wordt goedgemaakt door de waterdruk en de douchekop. De kracht van de straal benadert namelijk die van een hogedrukspuit. Dat had ik dan weer niet verwacht. Onhandig aan de kracht van de straal is dat de kans op een natte badkamervloer groter is.

Het ontbijt.

Tsja, daar heb je dan lekker brood gekocht, heerlijk beleg – zowel zoet als hartig. Het weer is prima, dus wagen we een poging om te ontbijten. Maar we zitten nog geen minuut buiten of de wespen vallen aan. Massaal. Nu ben ik niet zo van de wespen en ik besloot al vrij snel naar binnen te verkassen. Niet lang daarna werd het ook de rest te gortig. De wespen zijn hier en masse aanwezig. Niet echt mijn idee van genieten in de buitenlucht. Binnen wordt het ontbijt voortgezet. Alle andere ontbijtsessies zullen ook binnen plaatsvinden. Jammer eigenlijk.

Dat betekent echter niet dat we de hele dag binnen blijven zitten. Vandaag gaan we de omgeving verkennen. We lopen de route langs twee riviertjes waarvan de avond ervoor al een klein stukje hadden gezien. 12,5 kilometer – maar door wat omlopen komen we uiteindelijk rond de 15 uit – in een heuvelachtig, maar niet al te veeleisend parcour. Ik was een beetje bang dat ik uitgeput zou raken, maar het is vooral het warme weer dat lastig lopen blijkt, niet zo zeer de wegen die omhoog en omlaag gaan. Bij het eerste riviertje is het tijd voor een groepsfoto in de serie Pimfandischasjo op bruggen:

We lopen door pittoreske dorpjes zonder veel commerciële activiteiten en passeren talloze altaartjes en kruispunten. Na enkele uren wandelen komen we in Ribno aan, waar we – zo hebben we al gezien – een zeer bijzonder restaurantje is (en een Honda-dealer): Taberna pri Stefanu.

Gezelligheid kent geen tijd, maar de ’taverna’ blijkt niet tijdens de lunch geopend. Dus lopen we door waar we een ijsje kopen in een winkel. We hadden duidelijk sjans (het meisje bij de kassa was verbaasd dat we géén bier kwamen kopen) en het ijsje was lekker – zeker na enkele uren wandelen.

Maar stilstaan is achteruitgang, dus vervolgen we onze route (in de richting van de touringcar op de foto) naar Bled. Daar aangekomen – onderweg worden enkele vlinders gefotografeerd – vinden we wat beschutting tussen de huizen (een welkome afwisseling na het boerenlandschap waarin we na de tavernapauze door hebben gelopen) en kopen we lunch. We eten bij het meer van Bled, waarna we teruglopen naar ons huis.

Althans, dat dacht ik even.

Er blijkt namelijk nog een afbuiging in de route te zitten die naar het andere riviertje gaat (de Sava) dat we nog helemaal niet hebben gezien. De weg naar het riviertje is prima te doen, maar vervolgens worden we nog een dikke heuvel op gestuurd die bijzonder matig bovenop de 13 kilometer komt die we er toen al op hadden zitten. Dat had wat mij betreft niet meer gehoeven, maar toch ben ik niet helemaal dood als ik boven aankom. Ik loop zelfs niet achteraan:

Als je maar doorloopt, is best veel te overleven. En de omgeving is mooi, dat maakt veel goed.

Als we weer bij ons huis uitkomen, ben ik wel even toe aan pauze. Dus pak ik mijn boek om te lezen, terwijl de andere jongens gaan voetballen. Helaas niet zonder blessures. Erwan verstapt zich bij een vast flitsende acties (de exacte details kan hij u zelf vertellen in de reacties), wat een omgezwikte enkel tot gevolg heeft. De rest van de vakantie zal hij hier last van hebben, maar dat weten we op dat moment nog niet.

Die avond bakken we Hollandse pannenkoeken. Na een wat twijfelachtig recept te hebben geraadpleegd voor de exacte verhoudingen van de ingrediënten (Koopmans Pannenkoekenmix is blijkbaar geen exportproduct), komt het beslag er uiteindelijk best aardig uit te zien. En de pannenkoeken zelf ook. Genieten!

De avond brengen we door met spelletjes als Klaverjassen (gewonnen), Klootzakken (heel vaak gewonnen) en Shithead (niet gewonnen). Ook ontdekken we Sloveense televisie. Met name de Sloveense MTV en haar concurrenten kunnen mij bekoren (daarover morgen mééér).

De foto’s in dit bericht zijn gemaakt door Pim. Mischa en Sjoerd hebben ook foto’s gemaakt, die wellicht in volgende edities nog de revue zullen passeren. 

3 reacties

Stefan, ik zie dat jullie in Slovenië bij het meer zijn geweest waar de afgelopen tijd het WK roeien plaatsvond. Nog iets van gezien? (b.v. brons voor vrouwen-vier-zonder)
Of zelf nog deelgenomen? (b.v. mannen-vier-met stuurman)

Geef een reactie