Leuk hoor

Ik denk het met enige regelmaat. Vanaf nu ga ik iedere dag bloggen. In theorie is er genoeg om over te schrijven. Het moet er alleen wel van komen. Als je al een hele dag hebt geschreven, heb ik heus nog wel zin om hier iets neer te schrijven. Maar als je moe bent, of bij vrienden, of iets aan het doen bent… Tsja, dan moet je de tijd en discipline nog vinden om ook daadwerkelijk de schrijver uit te gaan hangen en aan je bureau te gaan zitten. Zo zit je ineens met een gat van ruim tien dagen zonder blogposts. Het gekke is dat ik met name wanneer ik bij mijn ouders ben denk “zo, en nu gaan we eens een blogbericht typen”. Alsof ik dan pas denk dat ik eraan toe kom. Onzin natuurlijk.

Het heeft wel tot gevolg dat ik dik achter lig bij mijn blogreeksen. Het is inmiddels twee maanden na mijn zomervakantie en ook de serie over To Kill A King had al een heel eind klaar moeten zijn. Ik vind het nog steeds leuk, iedere keer als ik weer een bericht heb geschreven en gepubliceerd. Maar ik moet me af en toe wel dwingen om ertoe te gaan zitten – gewoon vanwege tijdgebrek. Je gaat niet ’s avonds als je om 11 uur thuis komt nog “snel” even een blogje typen. Ik niet althans. Vroeger deed ik dat wel, denk ik. Maar nu ik al de hele dag schrijf en daar ook voldoening uithaal. Tsja, dan komt mijn blog dus af en toe stil te liggen. Maar ik denk er wel vaak over om te gaan schrijven. En af en toe komt het ervan. Dat u dat weet.

 

Geef een reactie