Ik zal nu beide conclusies toelichten.
1) Mijn mol zit er nog in
Dat klopt dus. Dat komt omdat ik het dit jaar goed heb. Ik begin er steeds meer van overtuigd te raken dat Liesbeth daadwerkelijk de mol is. Dat noemen we tunnelvisie in waar mollenjargon, maar alles klopt gewoon als je de serie kijkt en Liesbeth als mol kiest. In het jaar dat ik het goed had en Dennis de mol was, was ik er helemaal niet zo van overtuigd, maar vond ik dat switchen voor mietjes was. Want dat is het. Maar dit jaar is het anders. Dit jaar kan ik het zo maar bij het rechte eind hebben en al vroegtijdig in mijn gok geloven.
2) Bijna alle kandidaten zijn enorm irritant
“Ik denk dat die en die de mol is” – nou beste kandidaat, zal ik eens iets zeggen: I DON’T CARE. De makers zijn het vast vergeten, maar waar de eerste aflevering nog vol sfeervolle beelden en spanning zat, lijken de laatste twee afleveringen vooral aan elkaar geplakte commentaren van kandidaten te zijn over wie de mol wel / niet is. ANDERS KAPPEN JULLIE EENS MET SPECULEREN EN GAAN JULLIE GELD VOOR DE POT VERDIENEN EN HET SPEL SPELEN.
In die zin ben ik ook blij dat Marit eruit ging afgelopen week, want die kon geen opdracht uitvoeren zonder te zeiken over dat ze de andere kandidaten niet kon vertrouwen – zelfs tijdens het spel. Dat viel me echt een beetje tegen van haar, ik hoop dat het een bewuste tactiek is geweest. Het is allemaal goed en aardig dat je de mol probeert te ontmaskeren, maar je weet het in principe nooit voor 100% zeker tot de finale… Dus mijn advies zou gewoon zijn: probeer nu eens het spel te spelen en hou je oren en ogen open in plaats van jezelf of anderen zwart te maken. Het gaat allemaal een stuk makkelijker als er geen 10 mollen mee doen, maar gewoon 1.
Kortom: ik wil een beetje meer levensvreugde bij de kandidaten zien… Wat minder focus op intrige en wat meer op de ervaringen – vooral ook in de voice-overs. Dan krijg ik misschien ook wat meer sympathie voor de kandidaten.
Ik heb gezegd.
