Het was al een tijdje stil geworden rondom de rijles kronieken. Ik kon wel keer op keer herhalen hoe het niet lukte, hoe ik te zenuwachtig was, hoe ik tegen dezelfde dingen aan bleef lopen… Maar uiteindelijk was maar één ding echt belangrijk: aan de examinator laten zien dat ik het kon. En dat is me goed genoeg gelukt om te slagen – na vier keer. Een grote last van mijn schouders en ik moest ervoor door een diep dal, maar nu is het gelukt. Nu heb ik alles gedaan wat ik in 2011 wilde bereiken. Kunnen we eindelijk normaal gaan doen. Nu kan ik echt kilometers gaan maken – mits het me lukt om een rijbewijs aan te vragen. Waarover later meer.
1 reactie
Gefeliciteerd!!!