Op de opvolger van The Brothel staan tien nummers, waaronder één liedje dat ik al twee keer live heb gehoord maar nog niet op cd is uitgebracht. Het was dan ook de vraag wanneer ik When in studio-uitvoering zou kunnen horen. Antwoord: over een maand dus. Dat is fijn, want When is namelijk een onbeschrijflijk mooi liedje.
De eerste single mag er overigens ook wezen. White Foxes is een nummer dat pas bij de tweede keer luisteren binnenkomt. De video (en in mindere mate de muziek) is op de een of andere manier unsettling zonder dat helemaal duidelijk wordt waarom – op tv zijn dagelijks ergere beelden te zien. Susanne (slechts enkele maanden ouder dan ondergetekende, maar wat staat daar een sterke vrouw zeg!) staat in een ancient bos piano te spelen terwijl een jongen met een dode vos loopt. In de hedendaagse, silicone wereld rijdt iemand op een motor en wordt een man aan zijn hersenen geopereerd – ook hier volop verwijzingen naar de vossen uit de titel.
Geen instant floor filler, maar wel een bijzonder intrigerend nummer en dito video (full-screen kijken dus). Mijn verwachtingen voor het ongetwijfeld weer moeilijke album zijn nu echt torenhoog…
http://vimeo.com/susannesundfor/whitefoxes
