Ze hadden de rode loper al uitgelegd bij de iCentre in Ede en rond een uurtje of elf, toen ik ging kijken of ik die mini voor de zaak kon kopen, bleek dat niet meer nodig. De goedkoopste modellen waren al weg – op enkele reserveringen na. Toen liep ik maar door naar de MediaMarkt, waar ze nog een bak vol met iPad mini’s hadden liggen, die ook nog eens zeven euro goedkoper waren. Dag lokale middenstand, hallo onsympathieke, schreeuwerige keten.
Nu gebruik ik normaal een originele, geleende iPad, en die is inmiddels al behoorlijk achterhaald. Met de nieuwere iPads heb ik genoeg ervaring, hoor, maar het is die “iPad 1” waar ik dagelijks mijn krantje op lees, mijn Wired-abonnement consumeer en… ja… verder eigenlijk niet zo veel. Af en toe iets opzoeken misschien. Ik speel er geen spelletjes op (voor zover ik dat doe, doe ik dat op mijn iPhone), het is voor mij puur een vervanger van papier en bij vlagen mijn laptop (als ik surf op internet of een mailtje aan het beantwoorden ben). Het komt dus best wel eens voor dat ik de iPad een dagje niet gebruik. Fancy dingen als piano spelen, tekenen en andere creabea dingen doe ik meestal maar één keer en daarna niet of nauwelijks meer. Af en toe wil ik er thuis nog wel eens iets terugkijken op Uitzending Gemist of YouTube, maar daar blijft het bij.
Voor de dingen die ik hierboven noem, is de iPad mini uitermate geschikt. Hij is best groot (ik moet nog best moeite doen om hem in mijn hand te houden), maar niet lomp. Hij heeft een mooi scherm, ook al is dit scherm niet zo mooi als het supermagischeretinaawesome scherm van zijn grotere broer. Lekker boeiend: het is niet zo dat je na vijf minuten gebruik denkt “nou, mooi dingetje maar jammer dat alles zo korrelig is”. Als je dat wel denkt, dan erger je je vast aan meer kleine dingen en dan word je heel gauw moe. De cursus “dingen in perspectief plaatsen voor beginners” is wellicht wat voor jou!
Maar ik dwaal af… Best geschikt dus om iets op te lezen, een filmpje op te kijken en te surfen. Dat kan de iPad mini allemaal snel en goed. De batterij houdt het meer dan tien uur achter elkaar vol. En het mooie is dat NIEMAND dat ding zo lang achter elkaar gaat gebruiken. Dus in de praktijk heb ik hem sinds vrijdagmorgen nog niet op hoeven te laden. En dat hoeft na maandag ook nog niet. Ander mooi ding is het feit dat het scherm niet reageert als je het scherm met een halve vinger aanraakt omdat je de tablet aan de zijkant vastpakt. Als je hem vast pakt, merk je hoe licht de mini is. En dat merk je best wel in het dagelijks gebruik. Alles is in perspectief te plaatsen, maar het fijnst zijn apparaten waarvan je vergeet dat het “apparaten” zijn en die je als gebruiksvoorwerpen als een pen of een kladblok ziet. Dat je niet aan je tas kunt voelen “oh, ik heb de iPad bij me” (en dan niet omdat het ding gejat is). Aan die eis voldoet de mini beter dan zijn grote broer.
Al met al, na een klein weekend: de iPad mini is een fijn apparaat. Zeker niet klein, zeker niet té klein, en zeker ook niet té groot. Een fijn formaat, met een fijn gewicht en vrijwel alle functionaliteit van de grote iPad voor een iets zachtere prijs. Als je een iPad wil, kun je dus gerust deze nemen. tenzij je een superawesomeamazingretina scherm wil. Of van mening bent dat size does matter. Ik zie echter niet in waarom in dit geval. Kan iemand anders even uitrekenen hoe lang ik de digitale nrc.next en Wired op de iPad (mini) van 322 euro moet lezen voordat ik slimmer bezig ben met de iPad (in ogenschouw nemend de papierbesparing, de moeite die ik moet doen het oud papier aan de straat te zetten, de milieuvriendelijkheid – al besef ik me dat de iPad met allemaal vage mineralen enzo vast niet bijzonder duurzaam is geproduceerd – en wanneer digitale abonnementen plus de iPad goedkoper zijn dan een papieren abonnement)? Alvast dank. Voor mij blijft de iPad – mini of niet – een leuk hebbeding. Een heel leuk hebbeding. Dat wel.