Apple iWatch of mijn nieuwe horloge

Dinsdag kondigt Apple weer een nieuwe generatie iPhones aan. Dat is mooi, want mijn huidige iPhone is aan vervanging toe en een nieuwe glimmende Apple-telefoon staat dan natuurlijk bovenaan mijn lijstje. Ik zit namelijk al een paar jaar stevig in het Apple ecosysteem vastgeroest en daar pluk ik steeds meer voordelen van. En nadelen ook, maar die horen bij ieder systeem.

Vanaf heel, heel snel wordt het mogelijk om te bellen op je computer via je telefoon. En om verder te surfen waar je gebleven was op je iPad of iPhone… En dat is het begin. Waar het op lijkt? We lijken eindelijk van smartphone naar understandphone te gaan: de telefoon die probeert te snappen wat je wilt doen, in plaats van een telefoon die eindeloos relevante én niet-relevante info blijft aanleveren. Het zal nog even duren voordat we er echt een in onze zak hebben zitten, maar ik geloof niet dat we als westerse beschaving het blijven pikken dat we worden gespamd met notifications. Ik in ieder geval niet.

Voor mij zijn het moeilijke tijden als tech-liefhebber. Aan de ene kan wordt steeds meer mogelijk en dat maakt mij enthousiast… Aan de andere kant wil ik duidelijker kunnen bepalen waar ik wel en niet aan mee wil doen en ergens de grens kunnen trekken. En vooral ook wanneer ik die grens wel en niet wil trekken. Ik wil een device dat ik niet hoef uit te leggen wanneer ik gestoord wil worden met bepaalde info, en wanneer niet… De eerste tekenen van dat soort diensten zijn er al, denk aan Google Now die je meteen vertelt hoe lang het duurt om thuis of op je werk te komen vanaf je huidige locatie. Maar het kan en moet nog veel verder gaan. We worden nu afgeleid door onze telefoons terwijl we ondersteund moeten worden. Dat komt namelijk onze productiviteit ten goede en dat is nog steeds een groot streven in de economie, toch?

Met relevante informatie wanneer je die nodig hebt, daar staat of valt volgens mij ook die hele smartwatchhype mee. Ik heb nog geen enkele smartwatch gezien die ik om mijn arm wil hebben. Apple heeft er nog geen uitgebracht, maar de tijd tikt door en het lijkt er nu van te gaan komen.

Zo’n ding moet mijn leven makkelijker maken, niet me nog sneller afleiden. Prima dat zo’n apparaat mijn bloeddruk en baardgroei (haha, nee toch?) kan meten, maar daarvoor ga ik geen honderden euro’s uitgeven bovenop de euro’s die ik aan mijn telefoon uitgeef. Die vitals heb ik nauwelijks nodig en het is een keuze of je wilt dat een apparaat die voor je bijhoudt. En van die keuze moet die aankoop niet afhangen. Want dan zeggen heel veel mensen nee.

Nee, zo’n smartwatch moet bepaalde taken in je leven uitvoeren. Zo makkelijk dat je er nu één wilt en niet snapt hoe je ooit zonder heb gekund. Dingen als helpen bij het hardlopen of de apparaten in huis uitzetten en snel de juiste mensen bellen – en oh ja, de tijd aangeven – kan iedereen verzinnen. Dus dat moet ‘ie op zijn minst doen. Maar het feit want het is niet mijn baan horloges te verzinnen. En het alleen als fashion item in de markt zetten dat verder nergens wezenlijk aan bijdraagt… Daar zouden dit soort technologiebedrijven inmiddels boven moeten staan.

Zo’n smartwatch moet eigenlijk zo handig, cool en hip zijn dat je er zes maanden mee voor gek wilt lopen om je arm, totdat iedereen het ineens cool vindt (zie: tablets, smartphones, gsm’s etc.). En ja, zo’n telefoon kun je nog wegstoppen. Zo’n horloge zit om je pols, dus die zie je veel vaker – zeker als ie groot is en opvalt. Dus de lat ligt hoog.

Ik heb voor mijn verjaardag in juni een nieuw horloge gekregen, Zweeds. Het is klassiek maar strak en minimalistisch. En vooral analoog. Hij geeft de tijd aan en de datum – al moet ik die een dag vooruitdraaien als de maand maar dertig dagen heeft. Het belangrijkste eigenschap van mijn nieuwe horloge: hij valt niet op, maar als ik hem nodig heb is hij prettig om naar te kijken en doet hij wat hij moet doen: tijd en datum aangeven.

Zo’n smartwatch moet ik hebben. En tot die tijd draag ik deze. En daar word ik gewoon een beetje blij van. Ik herhaal: de lat ligt hoog.  En de tijd tikt door.

v03d-brblwh1300x640_1

4 reacties

“de telefoon die probeert te snappen wat je wilt doen, in plaats van een telefoon die eindeloos relevante én niet-relevante info blijft aanleveren”
Echt, wil je dat? Je wilt dat Apple en Facebook en Google vanaf nu bepalen wat relevante informatie voor je is? Zelfs als we aannemen dat deze bedrijven de beste bedoelingen hebben is het een slecht idee. Het internet krimpt: je ziet alleen de dingen die je al gezien/geliked hebt, de ideeën van mensen waar je het mee eens bent, een wereld gebouwd op je impulsieve beslissingen in het verleden. Een droom?

Hier moeten we nog maar eens over praten Sjoerd ;).
Ik wil niet dat het internet krimpt, ik wil dat het behapbaar wordt. Sowieso wil ik niet dat die bedrijven dat bepalen, maar dat de technologie dat probeert. Dat als ik op de fiets zit ik niet hoef aan te zetten dat ik niet lastig wil worden gevallen omdat ik dan op het verkeer wil letten, maar dat als ik dan toch op mijn horloge kijk, dat ik dan een kaartje zie van waar ik ben. Dat soort gedrag wil ik van technologie. Op momenten dat ik op zoek wil gaan naar nieuwe dingen, moet ik die ruimte uiteraard krijgen. Ik zou zeker niet willen dat je in een soort bubbel van je eigen interesses en likes wordt gedwongen. Daar zou ik echt depressief van worden. Maar dat is ook niet wat ik daar schreef. Relevante info kan ook iets totaal onverwachts zijn of een herinnering van een spelletje wat ik al drie weken niet heb gespeel: maar die wil ik wel op een saaie zondagmiddag als het regent en ik niets te doen heb, maar niet als ik te laat ben voor een afspraak en niet weet waar ik ben en snel een adres moet vinden.

Nee, Sjoerd!! Technologie! Niet de fabrikant. Dat moet afgescheiden worden en zo snel mogelijk ook. Natuurlijk weet Apple (etc.) nu waar je bent. Maar we moeten er zo snel mogelijk naar streven dat dit niet meer het geval is.
Ik ben ook zeker voornemens dit initiatief te gaan steunen als het haalbaar blijkt:
https://ind.ie/

Geef een reactie