Auteur: Stefan Meeuws
Ieder jaar ga ik met een vaste groep van vijf vrienden op vakantie. De bestemming verandert ieder jaar, maar verder blijft veel hetzelfde: we wandelen door bergen en dalen, spelen (kaart)spelletjes en komen weinig andere mensen tegen. We zitten namelijk bijna altijd vrij afgezonderd. Dat betekent: veel kilometers maken om plaatsen te bezoeken of boodschappen te doen en om dat wat leuker te maken nemen we muziek mee. Maar hoewel de lokale radio zeker zijn charme kan hebben, luisteren een aantal mensen in de auto toch liever mooie muziek en niet alleen matige herrie. En dus maken we – tot de frustratie van sommige reisgenoten – vakantie-cd’s. En die draaien we dan de hele vakantie. Niet alle nummers blijven me bij… Maar deze wel.
First Aid Kit – My Silver Lining
Duidelijk de ultieme roadtrip song en dus moest-ie vorig jaar mee naar Italië, vond ik. Dat ik dit nummer daarvoor en daarna ook veel op kantoor heb geluisterd, doet een beetje af aan de herinnering van het prachtige huis in Italië met de drie woonkamers, de heuvels, de klassieke geschiedenis in steden als Sienna en Florence, maar het was een mooie en fijne vakantie.
Paul Simon – Diamonds on the Soles of her Shoes
Dat jaar naar Zweden, dat jaar dat Nederland van Spanje verloor in de finale van een zeker voetbaltoernooi en dat we dat op het plein in Karlskrona de wedstrijd keken en dat heel Zweden voor Spanje was… Dat jaar hebben we heel veel Paul Simon geluisterd. En dus liepen we door Zweedse steden terwijl we Diamonds on the Soles of her Shoes zongen. Songs from The Capeman mag dan niet het bekendste of meest gewaardeerde werk van Simon zijn, maar hij doet me aan Zweden denken en het zijn mooie herinneringen die de plaat oproept.
Fountains of Wayne – Someone’s Gonna Break Your Heart
Het was het jaar dat ik het nodig vond om zeven liedjes van Fountains Of Wayne op één cd te knallen. Wellicht schromelijk overdreven, zelfs op een Fountains-album is het discutabel of je na zeven liedjes nog geen genoeg hebt, maar mijn theorie was: het is relatief luisterbaar en Stacy’s Mom is een klassieker. Maar die had ik natuurlijk niet meegenomen naar Slovenië. Wel allemaal liedjes van het recente Sky Full Of Holes. Misschien was ik een beetje uitgeschoten. Maar mijn overschot was redelijk onschuldig. Het overschot aan wespen dat rond vloog bij ons huis was dat niet.
Tom McRae – Ghost Of A Shark
Het is een beetje confronterend dat het al tien jaar geleden is dat we in een minibus onderweg naar Verona zaten. Het was warm buiten en in de bus ook en op mijn MP3-speler luisterden we Tom McRae. Gewoon omdat het de antithese van een zomerse dag is. Het is donker, depri en sloom. Maar op een zomerse dag is het ook heel relaxed en loom. Dat werkte die dag in dat busje naar Verona.
Taylor Swift – You Belong With Me
Het is heus niet allemaal saaie deprimuziek die meegaat op vakantie, ondanks dat bepaalde mensen in de auto dat roepen. Waar wij gaan, gaat Taylor Swift. Het is één van de twee artiesten die door alle inzittenden getolereerd dan wel gewaardeerd worden. You Belong With Me is dan ook iedere vakantie te horen – het nummer staat uiteraard op de Taylor Swift-compilatie die ik heb gebrand, maar in de Schotse hooglanden was het nummer helemaal op het goede moment op de goede plek. Andere klassiekers die het altijd goed doen: Mean, Our Song en Love Story… En dan die andere artiest:
Günther & The Sunshine Girls – Tutti Frutti Summer Love
Tijdens die vakantie in Zweden vond ik nog een echte cd-single van Teeny Weeny String Bikini – dus die heb ik uiteraard gekocht. Ik durf te stellen dat – bij gebrek aan nieuw werk – Taylor een beetje de rol van Günther als feelgood artiest heeft overgenomen. Maar voor Taylor was er Günther. Al in 2004. Günther is fout, maar vooral ook vrolijk. Zijn hele album Pleasureman stond vol gouden eurodance. Van Naughty Boy tot Gold Diggers, van Ding Dong Song tot deze Tutti Frutti Summer Love. De zoetste single uit Günthers oeuvre, met foute gitaarriedel erin. Niks maar aan doen. Zomer geslaagd.
