Auteur: Stefan Meeuws
Whams Last Christmas blijft scoren, net als mijn persoonlijke favoriet: Chris Rea’s Driving Home For Christmas. Maar kerstalbums maken is een echte traditie waar – zeker in de Verenigde Staten – iedereen zich aan mag wagen. En hoewel in Europa die traditie wellicht iets minder groot is, zijn er toch steeds meer Europese bands die het Amerikaanse voorbeeld volgen en schaamteloos kerstgevoelens uiten.
De tijd dat alleen Mathilde Santing en Willeke Alberti zich aan een kerstnummer waagden is allang voorbij. Nog niet helemaal uit ons geheugen verdwenen is dat ene liedje van De Jeugd van Tegenwoordig met Katja Schuurman. En om een geslaagder voorbeeld te noemen: De Staats Let It Snow komt toch ieder jaar wel een paar keer langs in Casa Stefan, sinds het nummer werd uitgebracht. En wat te denken aan How To Throw a Christmas Party, dat in de week voor kerst weer een aantal Nederlandse steden aan doet. Zelfs buiten de deur is er een wat alternatiever kerstfeest te vieren.
Genoeg te luisteren dus en er komt dus ieder jaar een karrenvracht aan kerstmuziek bij. In mijn ouderlijk huis is het pas kerst als Herman van Veen zijn kinderkoor van stal heeft gehaald. Deze klant van Bol.com heeft trouwens ook goede ervaringen met Hermans cd:
Ikzelf probeer daar af en toe Sufjan Stevens tegenover te zetten. Ik ben trouwens gewoon #teamhermanénsufjan, daar doe ik niet moeilijk over. Als ik dan trouwens een favoriet Sufjan kerstliedje moet opzetten wat ook door niet Sufjan-fans te tolereren en accepteren is, dan is het dit:
Mooi gedaan, Sufjan. Ook mooi gedaan is de kerst-EP van The Oh Hellos. Zoals in onderstaande nummer is te luisteren, lukt het The Oh Hellos niet alleen om van traditionele, christelijke kerstmuziek (die vaak ontzettend catchy is, Gloria in Excelcis Deo) een mooie folkuitvoering te maken, het lukt ze ook nog eens om dat zes minuten vol te houden en minstens net zo veel verschillende emoties bij me op te roepen. Het voelt als een medley en toch als een geheel. En op hun EP staan nog drie van dat soort nummers.
Dit jaar zijn er weer goede kanshebbers om op het lijstje te komen. Niet alleen mijn favoriete band Turin Brakes (hier met een fantastische uitvoering van White Christmas), maar ook Sondre Lerche is met origineel werk te horen op een door Amazon uitgebrachte kerstplaylist. Wisselende reviews krijgt die playlist trouwens (gemiddeld 3,7 sterren):
Maar ook:
De kritiek ten spijt, het nummer van Sondre Lerche is feel-good, jazzy, volgepropt met strijkers en zonder een greintje ironie een mooi kerstnummer.
https://soundcloud.com/amazon-music/sondre-lerche-jherek-bischoff-surviving-christmas/s-IxFWe
Dat niet de hele compilatie de moeite waard is, blijkt uit de bijdrage van Train, die ook gratis te luisteren is. Zij hebben een totaal overbodige cover van Merry Christmas Everyone opgenomen. Zo erg overbodig, dat ik ‘m bijna niet had gelinkt. Maar het illustreert nu eenmaal de kwaliteitsverschillen op die playlist van Amazon, dus dat doe ik toch even:
https://soundcloud.com/amazon-music/06-merry-christmas-everybody
Nee, dan het nieuwe kerstliedje van Phoenix. Het is ook een cover, van een Beach Boys-nummer. Phoenix nam het nummer op met Bill Murray voor de Netflix-kerstspecial van laatstgenoemde. Alone on Christmas Day is geslaagder dan het hele vorige album van Phoenix. Fijne gitaarpartij, glijdende vocalen en pianopartij… Dan doe je iets goed:
Niet depressief genoeg? Dan biedt Tom McRae uitkomst, die van Simply Having A Wonderful Christmastime een nummer maakt waarvan je direct in bed wil kruipen en er de hele kerst niet uit wil komen. Ook ooit opgenomen voor een tv-programma, maar niet een vrolijk programma, dat moge duidelijk zijn.
Erlend Øye verdeprimeerde ook een klassieker voor een Brits radiostation en daar geniet ik al jaren van. Voordat hij begint met het spelen van Last Christmas slaakt hij zelfs een enorme zucht… Alsof hij enorm tegen de kerst op ziet. Prachtig.
Misschien is er iets mis met me, dat ik naar al die depressieve en ingetogen kerstliedjes luister. Maar kerstmuziek hoort wat mij betreft nu eenmaal stemmig te zijn. Stemmig, jazzy…. Of Michael Bublé.
https://www.youtube.com/watch?v=9pvL-SFVcKY
