De mooiste montages uit Better Call Saul en Breaking Bad

Auteur: Stefan Meeuws

Het is niet mijn taak om over tv-series te schrijven, hier op Incognitief, dus doe ik het niet zo vaak. Soms maak ik echter een uitzondering. Zo schreef ik vorig jaar een stuk over de eerste afleveringen van Better Call Saul  en het is diezelfde serie die me er nu zo’n beetje toe dwingt een nieuwe blog te schrijven. De overduidelijk met liefde gemaakte Breaking Bad-prequel over Saul Goodman, de louche comic relief advocaat, bewijst aflevering na aflevering dat ogenschijnlijke platte karakters tot volwaardige personages kunnen uitgroeien. Er wordt humor gehaald uit kleine frustraties (een koffiebeker die niet in de bekerhouder past, bijvoorbeeld) en drama uit de zoektocht naar wie je bent en wat je wilt bereiken in deze wereld. Die zoektocht is te zien bij Saul Goodman (of Jimmy McGill, zoals hij nu nog heet), maar zeker ook bij alle andere personages (Kim, Mike, Howard en zelfs Nacho, een matige crimineel) en dat maakt het fascinerende tv, of je Breaking Bad nu hebt gezien of niet. Dus kijk het.

Ja, je kan tegen het prequel-concept zijn, je kan beweren dat Better… nooit beter kan worden dan Breaking… maar ik ben tijdens het kijken geen moment aan het vergelijken met Breaking Bad. Waar ik naar kijk zijn de fantastisch geacteerde taferelen, het mooi zorgvuldige camerawerk, maar boven alles kijk ik naar en verheug ik me op de fantastische montages.

De montage wordt in films vaak gebruikt om saaie momenten samen te vatten die wel nodig zijn voor het verhaal (zie ook Team America). Bij Better Call Saul (en Breaking Bad) werken ze eerder sfeerversterkend. Ja, er wordt vaak een verhaal verteld, maar objectief gezien zit hier vaak onnodige herhaling in en wordt de scène juist opgerekt, wat de situatie juist weer menselijker maakt. In een recente aflevering uit het tweede seizoen van Better Call Saul belt de in ongenade geraakte Kim Wexler al haar connecties af om een nieuwe klant binnen te halen. De boodschap: ze wil op haar eigen manier haar positie terug winnen. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan en dus spendeert ze al haar pauzes en talloze overuren aan deze klus. Dat wordt in beeld gebracht in een fantastische montage, op A Mi Manera, beter bekend als My Way, door de Gipsy Kings. Het is random, het is belachelijk, maar het is een scène van zeldzame schoonheid, mede dankzij de bijna hysterische muziek en de verschillende soorten beelden die in de scène zijn gemonteerd.

In de aflevering van afgelopen week zit een vergelijkbare montage, waarin hoofdpersoon Jimmy juist zijn baan probeert kwijt te raken, fantastisch gecombineerd met een kleurrijke opblaaspop die danst in de wind (op vrolijke muziek). De muziek is dit keer ontzettend funky.

Hoe de serie ook een totaal andere sfeer neer kan zetten, blijkt uit deze montage uit het eerste seizoen, waarin Jimmy een jeugdvriend opzoekt en ze samen mensen oplichten. Het oogt donker, bijna detective noir en de vibe klopt helemaal dankzij Banzai Pipeline van Henry Mancini:

Dat is dus al één hele goede extra reden om Better Call Saul te kijken en die moet Breaking Bad-kijkers niet geheel onbekend zijn, want ook daarin zaten prachtige montages. Mijn favoriet zit in het vijfde seizoen, als Jesse en Walt weer eens een lading crystal meth gaan maken. Dat proces hebben we al vaker gezien, dus kan het nu best iets kunstzinniger en luchtiger in beeld gebracht worden. Dat doen de makers dan ook met behulp van On A Clear Day (I Can See Forever). Ik weet niet wie we moeten bedanken voor dit soort juweeltjes: de schrijvers, de regisseur of music supervisor Thomas Golubic, maar ik ben ze dankbaar:

Het is niet zo dat ze pas net zijn begonnen met dit soort montages. In het eerste seizoen van Breaking Bad gaat Jesse dealen. De montage is nog niet zo lang als latere muzikale intermezzo’s, maar dankzij wat absurd camerawerk en de vrolijke muziek (It is such a good night van The Charlie Steinmann Orchestra & Singers) werkt de scène wel net zo goed als latere montages:

Nog eentje dan? Oké. Dan doe ik de scène waarin Hank in Breaking Bad op zoek gaat naar Heisenberg in zijn garage, voorzien van een lekker vuig nummer van Jim White.

Zulke mooie sfeerbepalende intermezzo’s, zo’n goed camerawerk. Je vergeet bijna dat er tussendoor nog een prachtige tragedie vol komische momenten te zien is. Ik spoel wel eens terug als er zo’n scène voorbij is. Gewoon, omdat ik hem nog een keer wil zien.

Van ‘Better Call Saul’ zijn wekelijks nieuwe afleveringen te zien op Netflix. Ook ‘Breaking Bad’ is daar te zien. Maar je kunt prima ‘Better Call Saul’ kijken zonder ‘Breaking Bad’ te hebben gezien. Maar: kijk ze, allebei!