De afgelopen jaren is mijn woning steeds groener geworden. Het begon met één Calathea (Network) plant, die het overigens momenteel heel moeilijk heeft (misschien voelt ie de verhuizing aankomen?). Daarna kwamen er steeds meer planten bij, onder andere onder de invloed van mijn vriendin, maar ook omdat ik zelf wat leven in de brouwerij wilde. Er waren momenten dat het appartement er meer als een jungle uitzag, maar volgens mij is het nu wel redelijk in balans.
Behalve de basilicumfabriek, die op het punt staat om uit de hand te lopen. Want basilicum is lekker, vooral om zelf pesto van te maken. Dat is veel lekkerder en verser dan de potjes uit de supermarkt en kan ook prima vegan en diervriendelijk (in plaats van kaas gebruik je dan bijvoorbeeld cashewnoten).
Maar ja, koop maar eens een basilicumplant in de supermarkt. Dusdanig snel opgekweekt om net zo snel weer af te sterven. Er zijn manieren om ‘m te redden (ompotten, stekken etc.), maar die planten staan al 2-0 achter. Mij is het nog nooit echt gelukt. En ik vond het toch ook zonde om voor iedere keer dat ik pesto maakte zo’n plant te kopen en daarna een zielig hoopje plant weg te moeten doen.
Dit voorjaar kreeg ik van mijn moeder basilicumzaad. En ik had al eens de video gezien van Gardening at 58 North ‘Basil, How to grow more than you can eat‘. En dus ging ik, nadat eerst de plantjes begonnen op te komen, aan de slag. Niet met groeilampen zoals in de video, maar wel enthousiast. Zodra de plant een beetje vol begon te raken begon ik te stekken. En zo haalde ik van één basilicumplant eerst drie stekjes, die inmiddels alweer in eigen potjes staan te groeien. En er zijn nog vijf stekjes die in water wortels aan het kweken zijn, zodat er straks nog meer plantjes zijn. Als die allemaal groot genoeg zijn, kan ik oogsten, stekken en ze weer door laten groeien.
Wie de bovenstaande video kijkt, ziet dat je dat stek-kweek-oogstproces eeuwig kan door laten gaan. Ik heb niet bepaald groene vingers, maar dit lukt mij zelfs. De blaadjes die bij het stekken het veld moeten ruimen, vries ik in, dus ik heb ook al aardig wat basilicum die straks in de pesto kan. Ik heb nog niet genoeg, maar als het zo doorgaat heb ik voor het eind van augustus mijn eerste lading zelfgemaakte pesto van dit jaar. Mijn tafel/bureau thuis voelt al een beetje als een basilicumfabriek. Maar dat is compensatie voor al die mislukte basilicumprojecten van de afgelopen jaren…