Een jaar geleden verscheen de laatste blog op deze site. Of eigenlijk verscheen die op Incognitief.nl, het weblog dat inmiddels louter als pubquiz door het leven gaat (eind december weer een editie). Maar voor de vorm: het is precies een jaar geleden dat de laatste update op ditisstefan.nl verscheen. Daar vind ik wel wat van.
Is het toch even geleden dat ik hier iets heb geplaatst. Augustus? NIKS. September? NIKS. Oktober zijn we er weer. Wat ik heb gedaan in die tijd dat ik niet kon bloggen?
Geen idee.
Maar goed. Bij Incognitief komt nog regelmatig werk van mijn hand, dus misschien staat daar iets tussen. Hierbij de nieuwste blogs:
http://www.incognitief.nl/2016/10/onliederen-of-zin-coveren/
http://www.incognitief.nl/2016/09/bon-iver-klinkt-steeds-vreemder-toch/
http://www.incognitief.nl/2016/08/vervlogen-tijden-keren-terug-cocoon/
http://www.incognitief.nl/2016/08/waarom-iedereen-naar-podcasts-moet-luisteren/
http://www.incognitief.nl/2016/07/pokemon-go/
http://www.incognitief.nl/2016/07/radiohead-hoeft-meer-kapot/
http://www.incognitief.nl/2016/06/comeback-kids-red-hot-chili-peppers/
Incognitief Kijkt is er met een kersverse aflevering over …. Spoilers. Met Martijn Kroese (film-redactie) en Nils Hermans (tv-redactie) bespreek ik de verschillen tussen tv- en film-spoilers, of ze écht uitmaken en welke films door de titel al gespoild worden. Spoiler alert: in deze podcast zitten spoilers voor Star Wars: The Force Awakens, The Shawshank Redemption en Cast Away 😉.
Daarnaast Zappen we langs de nieuwste films en de Amerikaanse televisiepilots van het komende seizoen, kiezen we in Beter/Slechter de beste gamesverfilming (tot nu toe) en kijken we uit naar het tv- en filmaanbod van de komende weken. Luisteren dus!
https://soundcloud.com/incognitief/incognitief-kijkt-spoilers
Ik heb wel eens frequentere publicatiemomenten gekend hier op ditisstefan.nl, maar ik zit verder niet stil gelukkig. Of ja, nu wel, als ik dit typ. Voor zover ik stil kan zitten.
Deze podcast valt in de categorie film & tv, gemaakt met de mannen van Movieinsiders (en vaste redacteur Martijn). Was leuk. En liep qua speelduur een beetje uit de hand, maar dat vinden we niet erg.
https://soundcloud.com/incognitief/incognitief-kijkt-movieinsiders
En deze, in de categorie ‘literatuur’, hier een Incognitief Leest met Lotte Lentes (plus vaste redacteur Sophie) en wat ik alleen maar kan kwalificeren als een goed gesprek over schrijven, dwergstaten, Boek op de Bank (2 juni mensen, 2 juni!) en oh ja, boeken dus.
https://soundcloud.com/incognitief/incognitief-leest-met-lotte-lentes
Nou tot snel weer!
Jaja, drukke tijden zijn het bij Incognitief. Afgelopen weekend publiceerden Martijn, Nils en ik de tweede aflevering van Incognitief Kijkt, waarin we heel veel nieuwe films en series bespreken in ongeveer 26 minuten. We proberen meteen wat spelletjes uit zodat we snel veel onderwerpen kunnen behandelen. Streamen dus:
https://soundcloud.com/incognitief/kijkt-demolition-trilogieen-en-banshee
Daarnaast schreef ik ook een blog over het fantastische Better Call Saul. Ik word zo blij van de muzikale intermezzo’s die deze serie nog verder opvrolijken. Die blog lees je hierrrr:
Ja, je kan tegen het prequel-concept zijn, je kan beweren dat Better… nooit beter kan worden dan Breaking… maar ik ben tijdens het kijken geen moment aan het vergelijken met Breaking Bad. Waar ik naar kijk zijn de fantastisch geacteerde taferelen, het mooi zorgvuldige camerawerk, maar boven alles kijk ik naar en verheug ik me op de fantastische montages.
Bij Incognitief kun je weer nieuwe dingen van mijn hand lezen én luisteren. Allereerst is daar de podcast van Incognitief. Vorige maand lanceerden we al Leest en nu kunt u hieronder luisteren naar de eerste editie van Kijkt. Die gaat over de Oscars en films en series waar we de komende maand naar uitkijken. Dit weekend komt er overigens ook een nieuwe editie van Leest uit. Daarover later meer:
https://soundcloud.com/incognitief/incognitief-kijkt-1-oscars-2016
Verder verschijnt er vandaag een blog van mij op Incognitief over het nieuwe album van Ray LaMontagne. Het is een best mooie plaat, maar wel met een onmogelijke titel en lelijke cover art. En oh ja, Ray zegt dat zijn oude muziek stom is en daar durf ik toch het een en ander tegenin te brengen… Lees ‘m:
Ik heb lang nagedacht of ik wel iets moest schrijven over het nieuwe album van Ray LaMontagne. Niet alleen beledigt hij terloops alle fans die vielen voor zijn vroegere werk, het lukt me ook nog eens niet om de titel in één keer goed op te schrijven,Orou, Ourobour… Orouborusous… Ouroboros dus. Ga er maar aan staan: in 2016 een conceptalbum uitbrengen als popartiest, met een onmogelijke titel en wat feitelijk twee tracks zijn én ontzettend lelijke cover art. Maar eigenlijk lijkt dit LaMontagne-album juist heel erg op zijn oude werk. En dat ie dat zelf niet ziet, maakt alleen maar duidelijk dat hij een bord voor zijn kop heeft.
Bij Incognitief deelde ik gisteren mijn favoriete Phil Collins liedjes (en dan wel die niet iedere week op SkyRadio gedraaid worden). Zelfs als je geen liefhebber van Phil Collins bent, is het het lezen en luisteren waard. Want er zit grapjes van Phil Collins in en de zin waarin ik het album …But Seriously omschrijf als de 1989 van 1989.
Die vond ik zelf wel goed gevonden…
